Precies een jaar geleden kwam De Panne terecht in een orkaan die de gemeente op haar politieke grondvesten deed daveren. Een jaar na de feiten geven burgemeester Bram Degrieck en schepen Cindy Verbrugge zich over aan een moment van reflectie.
Schepen Cindy Verbrugge kon zich niet verzoenen met het beleidsplan en zocht haar toevlucht bij de oppositie. Daartoe wendde ze het nieuwe decreet lokaal bestuur om van coalitie te wisselen én burgemeester Bram Degrieck uit zijn stoel te wippen. Maar het draaide helemaal anders uit. Gemeenteraadsvoorzitter Marc Hauspie, die was overgelopen uit het kamp van Degrieck, nam ontslag en ook voormalig burgemeester Ann Vanheste trok zich terug uit de politiek. En Bram Degrieck behield zijn burgemeesterssjerp.
Onwettige motie?
“Op persoonlijk vlak heb ik weinig overgehouden aan deze opportunistische poging tot staatsgreep”, blikt Bram Degrieck terug. “Ik kan politiek en mijn persoonlijke en professionele leven best goed van elkaar scheiden. Er is een leven naast de politiek en ik ben realistisch genoeg om mijn persoonlijk leven niet negatief te laten beïnvloeden door politiek gezwets. Anderzijds draag ik loyaliteit bijzonder hoog in het vaandel, maar eens dat geschaad wordt, is dat voor mij moeilijk herstelbaar. Mensen rondom me weten dat, maar naar de buitenwereld zal ik dat niet snel tonen. Een jaar na de feiten is het voor mij nog altijd niet duidelijk hoe de oppositie zo dom kon zijn om hun kop te laten zot maken door de nationale partijpolitiek en een onwettige collectieve constructieve motie van wantrouwen in te dienen.”
Bedrog
“Ik heb in de periode na de ‘coup’ met veel mensen gesproken en besloot voor mezelf dat een aantal mensen gewoonweg werden bedrogen, dat zij niet eens wisten wat ze ondertekend hadden. De grote nationale partijen hebben daarbij boter op het hoofd en lieten naderhand hun lokale gebuisde mandatarissen vallen als een baksteen. De Panne is toen bijzonder negatief in het nieuws gekomen. Dat waren zwarte dagen voor de lokale democratie en het leek alsof lokale politici een bende amateurs waren die spelletjes speelden boven de hoofden van de mensen. Het was al snel duidelijk dat de bevolking van De Panne ons steunde en dat heeft ons bijzonder gesterkt in ons verzet tegen de ‘coup’. Ik heb toen harde woorden gebruikt, en daar sta ik nog steeds helemaal achter. Enfin, achteraf is het allemaal een ‘scheet in een netzak’ gebleken, maar een aangename tijd was het op zijn zachtst gezegd niet. Van een aantal mensen is het masker afgevallen maar anderzijds kregen we bijzondere steun van heel veel mensen, ook vanuit onverwachte hoeken. Mensen pikken zulke lokale politieke spelletjes niet!”
“Een aantal mensen wist gewoon niet wat ze ondertekend hadden”
“Als ploeg zijn we er sterker uitgekomen, en de steun van de man-in-de-straat heb ik hard geapprecieerd. We zijn deze bijzondere vier jaren niet gespaard gebleven van crisissen en ongewone situaties. Corona, de politieke crisis, Oekraïne, … dat heeft ons als meerderheidspartijen dichter bij elkaar gebracht. Wij blijven ondertussen wel als college het ontslag eisen van schepen Cindy Verbrugge. Ondanks het feit dat zij aan de basis lag van het hele debacle, is zij doodleuk schepen gebleven. Als we hadden gekund, hadden we haar al lang ontslagen. Ze heeft geen bevoegdheden meer en komt nagenoeg nooit meer naar de schepencolleges, de gemeenteraden of de gemeentelijke activiteiten. Zij is niet alleen een politiek, maar ook een financieel blok aan ons been. We zijn op 2/3 van onze legislatuur, er staan veel projecten in de steigers en voor een aantal zullen we nog belangrijke knopen moeten doorhakken en keuzes maken in functie van de financiële draagkracht. Het wordt keihard werken om projecten, timing en budgetten met elkaar te kunnen rijmen.”
Oude koeien
“We hadden afgesproken dat we het verleden zouden laten rusten en daar wil ik mij aan houden”, repliceert Cindy Verbrugge. “Toch blijf ik erbij dat ik de beste bedoelingen had, dat het helemaal geen politieke coup of verraad was en dat ik recht in mijn schoenen stond en nog altijd sta. Het ging en gaat mij nog altijd om het beleidsplan dat we in team hadden goedgekeurd en dat we samen zouden uitvoeren, maar dat wel financieel haalbaar moest zijn, zonder de toekomst van onze burgers te hypothekeren. Nog altijd ben ik bereid om mij te engageren, en ik betreur het dat sommige mensen mij als een profiteur zien, nu mijn bevoegdheden als schepen mij zijn afgenomen. Niets is minder waar. Mijn maatschappelijke rol blijf ik opnemen, dat is mijn raakvlak met het werkveld! Ik ga naar alle nuttige vergaderingen, ik volg mijn dossiers op, ik doe voorstellen op de colleges, maar ik ga niet naar de colleges waar ze de begroting bespreken. Hoe mijn nabije toekomst eruit zal zien, weet ik niet direct, maar ik stap niet uit de politiek. Ik blijf me inzetten voor onze burgers. En laat ons ophouden met oude koeien uit de gracht te halen!”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
