Tot eind 2015 blijft Jan Loones 1ste schepen, maar op 1 januari 2016 staat hij zijn mandaat af aan Rita Gantois. “Mijn toekomst is voortdoen. En er is nog een zoon in de politiek, een dochter en nog een zoon en zes kleinkinderen. En een vrouw… En de wereld.”
“Ik ben intussen 65 jaar geworden en straks eindigt mijn schepenmandaat, zoals afgesproken in 2012”, vertelt Jan Loones. “Ik blijf me bezighouden met de gemeentezaken, als gemeenteraadslid en andere commissies. En waar ik nuttig kan zijn: AGB, Vrienden van het Nationaal Visserijmuseum en Flev, cultuur, ontwikkelings- en internationale samenwerking, N-VA, enz. Opnieuw wordt een periode afgesloten. Gemeenteraadslid sinds 1982, 32 jaar oud, 12 jaar oppositie (1983 tot 1994), 20 jaar parlementslid (1989 tot 2008) en 21 jaar schepen (1995 tot 2015).”
“Uiteraard wil ik alleen de goede herinneringen, met dat selectief geheugen van me, bewaren. Die goede herinneringen als eerste schepen zitten vast aan de periodes, de bevoegdheden en samenwerking met de medewerkers en de collega’s en vooral de dienst Ontwikkelingssamenwerking van 1995 tot 2015. Voor de volle periode was ik bevoegd voor internationale samenwerking en ontwikkelingssamenwerking (IS/OS). Ambtenaren Chris, Fien, Cyriel en nu Ina: we stonden en staan er. Goed voor nog vele bloeiende jaren, ook al door de vastgelegde en toegekende Vlaamse subsidies. En dan mijn oogappel, de stedenband met Suriname – Marowijne Galibi maakt onze reputatie als vooruitstrevende gemeente in Vlaanderen nog sterker, en is verankerd in de NGO-werking met onze vzw Koksijde-Marowijne.”
Mijn oogappel is de stedenband met Suriname
“Gedurende 18 jaar was ik ook schepen van het groenbeleid, dit in een vriendenrelatie met diensthoofd Ides Leys en zijn medewerkers”, merkt hij op. “Uitschieters zijn de talrijke Vlaamse en die ene internationale bekroning in Eger, Bulgarije. Er werden veel bomen geplant, zelfs enkele prachtige platanen. Veel gesneuvelde bomen, zoals in de Dorpsstraat in Oostduinkerke blijven toch wel ‘steken’: die notelaar , die beuken en kastanjes… Het doet nog pijn aan het hart.”
“Na 12 jaar Openbare Werken was het tijd voor de ware meerwaarde: Cultuur., vanaf 2007 tot nu … en later. Het beleid in het cultureel centrum, twee gemeentelijke musea, een archiefdienst en cultuurdienst om U tegen te zeggen, een vooroplopend lokaal erfgoedbeleid uitgemond in de eerste erkende onroerend erfgoedgemeente, dan nog een cultuurraad met de uitlopers..”
Paardenvissers en kunsten
“Terwijl je als eerste schepen eigenlijk zowat alle dossiers mee opvolgt, gebeurde dit in het schepencollege en gemeenteraad samen met de goede collega’s destijds met schepen Pat Stockelynck en de huidige mensen van de N-VA”, zegt hij. “Ik denk bijvoorbeeld aan de vernieuwde doortocht van de Leopold II-laan in Oostduinkerke-Bad, met de bomenrij in het midden, uitgevoerd nog in oppositieperiode. De vernieuwde doortocht van Oostduinkerke-Dorp; de vernieuwing van de twee musea, het urbanistisch dossier Sycod, tumulus kerkhof Koksijde, de skateput voor de sportzaal Oostduinkerke, het marktplein Wulpen en kanaalomgeving, enz. En natuurlijk de Unesco-erkenning van onze paardenvissers. Mijn laatste prachtdossier is tenslotte de realisatie van het nieuwe Kunstencentrum Ten Bogaerde. De opening is voorzien eind juni 2016, met integratie van de collectie George Grard in een (eerste) toptentoonstelling F. R. A. C in Koksijde.”
“Mijn toekomst is voortdoen. En: er is immers nog een zoon in de politiek, er is een dochter en nog een zoon, en zes kleinkinderen. En een vrouw… En de wereld”, lacht Jan Loones.
(CJK – foto EDK)
Lees meer in Het Wekelijks Nieuws Kust van 24 december.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier