“Als Trump de subsidiekraan dichtdraait, komt mijn onderzoek in gevaar”

In alle uithoeken van de VS zochten en vonden we West-Vlamingen, en we vroegen hen hoe het is om te leven onder president Trump. Voor Tine Rassalle (32) uit Geluveld, die in North Carolina woont en werkt, bracht Trump tot nog toe niks dan negatiefs teweeg.

Tine doctoreert aan de University of North Carolina in Chapel Hill. Aan de universiteit van Gent studeerde ze archeologie van het oude Nabije Oosten en daarna woonde ze zeven jaar in het Nederlandse Leiden waar ze Hebreeuws en Aramees studeerde. “In 2014 ben ik naar Amerika verhuisd en hier doe ik nu mijn PhD in archaeology & religious studies. Naast mijn eigen studies geef ik les aan de universiteit. Ik woon in Carrboro, in de buurt van de grotere steden Durham en Raleigh.”

Duurdere ziektekostenverzekering

“Persoonlijk is mijn leven eigenlijk alleen maar negatief veranderd sinds Trump werd verkozen. In de eerste maanden merkte je vooral een gevoel van haat in de lucht. Hakenkruizen in de toiletten op de campus, flyers met racistische leuzen die verspreid werden, niet-blanke vrienden die dingen naar het hoofd geslingerd kregen… Het leek alsof een bepaalde groep mensen zich opeens gesterkt voelde om alles te doen wat ze daarvoor nooit hadden gedurfd. Dat is een beetje afgenomen maar nu komen de eerste grote politieke veranderingen. Mijn ziektekostenverzekering gaat volgend jaar al zeker met 150 dollar per semester omhoog, tot ongeveer 950 dollar. Mijn grootste vrees is echter het afschaffen van de National Endownment for Humanities en de National Endownment for the Arts. Dat zijn organisaties die tot voor kort een budget kregen van 150 miljoen per jaar om cultuur te financieren zoals museums, bibliotheken, archieven, historische sites, kunstmarkten, lezingen, theater, muziekconcerten, film en documentaires en beurzen voor studenten en professoren om onderzoek te doen. Mijn departement en het onderzoek van mij en mijn collega’s hangt voor een groot deel af van dat geld. Als de humane wetenschappen niet meer medegefinancierd worden zullen ontslagen vallen, museums de deuren moeten sluiten en kunnen wij, doctoraatsstudenten, geen onderzoek meer doen. Het maakt mij vooral kwaad omdat 150 miljoen een peulschil is in het jaarlijkse budget dat de overheid ter beschikking heeft.”

“Europeanen beseffen niet hoeveel Amerikanen in armoede leven”

“Binnen mijn vriendenkring en aan de universiteit zien ze mij niet als een buitenlander. We praten geregeld over Trump en mijn mening wordt gerespecteerd net als die van een Amerikaan. Ik zit ook in een erg heterogene gemeenschap: veel van de professoren in mijn departement zijn internationaal en ik heb christelijke, joodse, islamitische en hindoestaanse vrienden.”

Steenkoolwinning in natuurreservaten

“Ik denk dat veel Belgen Trump misschien alleen als een idioot zien, maar niet goed begrijpen hoeveel macht hij hier heeft en wat voor diepe gevolgen zijn presidentschap zal hebben. Zo heeft hij nu al wetten ondertekend die bedrijven opnieuw toelaten om hun afval in beken en rivieren te dumpen en om natuurreservaten te gebruiken voor steenkoolwinning. Alle milieuwetten die ‘onnodig de economische groei tegenhouden’ worden afgeschaft, zoals beperkingen op de uitstoot van CO2 en het beschermen van bedreigde planten- en diersoorten. Waarschijnlijk zal hij zich ook uit het Parijs-akkoord terugtrekken en wordt de EPA – de organisatie die instaat voor het beschermen van het milieu – zo goed als afgeschaft. Dat zal verregaande gevolgen hebben voor de kwaliteit van leven hier. En toch steunen veel mensen hem omdat hier zoveel armoede is en mensen de economie voorop stellen. Ik denk dat Europeanen niet beseffen hoeveel mensen hier in armoede leven. Zelfs mijn klein dorpje heeft een aanzienlijke groep daklozen en mensen die in trailers wonen. Mensen zijn radeloos en hangen aan de lippen van ieder die hen vertelt dat ze weer een baan zullen vinden, dat ze minder belastingen gaan betalen, enzovoort. Dat het milieu, homorechten en algemene mensenrechten daarbij zullen sneuvelen nemen ze er maar voor lief bij.”

“Bijna iedere dag heb ik wel een gesprek met iemand over Trump. Het leeft hier enorm. Al zijn uitspraken komen voorbij op Facebook en bijna de hele dag op elke nieuwszender. Trump negeren is praktisch onmogelijk. Ik heb vrienden in de journalistiek die opiniestukken over Trump schrijven. Ik blijf graag op de hoogte van de meningen van zowel de linkse als de rechtse gemeenschap om te zien hoe zij op bepaalde dingen reageren. Mijn omgeving bestaat vooral uit hoogopgeleide progressieven maar ik ken ook heel wat conservatieven aangezien ik in de Bible Belt woon. Met hen heb ik vaak discussies over homorechten en abortus, wat hier heel erg omstreden onderwerpen zijn.”

Immigratieadvocaat

“Ik moet toegeven dat ik mij hier toch iets minder welkom voel dan twee jaar geleden. Vorige maand hadden we een gespreksavond over het inreisverbod en Trumps anti-immigratiewetten op de universiteit. Aangezien ik regelmatig naar het Midden-Oosten vlieg voor mijn onderzoek is dat iets waar ik mij zorgen over maak. Zo hebben ze mij aangeraden om steeds het nummer van een immigratieadvocaat op zak te hebben als ik reis. Niet in mijn telefoon want die kunnen ze afnemen, maar op een papiertje in mijn zak. Deze zomer vlieg ik naar Israël en vandaar naar België. Ik ben voor het eerst zenuwachtig voor mijn terugvlucht en heb bewust vijf uur gepland tussen mijn aankomst in New York en mijn vertrek naar North Carolina. Wie weet word ik nu wel extra ondervraagd of hebben ze problemen met de stempels in mijn paspoort. Zo heeft Trump toch al invloed op mijn leven.”

“Mis de Europese vrijheid”

“Mijn visum loopt nog twee jaar en kan – voorlopig nog – verlengd worden zodat ik mijn doctoraat kan afronden. Wat daarna komt weet ik niet. Als ik in Amerika wil blijven zal ik eerst werk moeten vinden of met een Amerikaan trouwen, maar wie weet verandert dat onder Trump ook nog wel. Ik wil toch nog graag terug naar Europa. Niet zozeer naar Belgie want daar ben ik nu al een tijdje weg, maar ik mis de Europese vrijheid en openheid. Het lijkt wel of elk progressief ideaal dat ik heb hier als negatief wordt gezien door de regering. In sommige staten is het legaal om homo’s te weigeren in je zaak, Trump wil alle ziekenhuizen die abortussen uitvoeren sluiten, het vormen van een vakbond is in mijn staat verboden, christelijke organisaties hebben het recht om historisch erfgoed in te nemen en te vernietigen onder de Religious Freedom Law, enzovoort. Dit is niet het soort maatschappij waarin ik wil leven. Mocht er opeens een liberale president komen, dan kan ik natuurlijk nog mijn mening herzien…“