Laura Schuyesmans (27) leeft met een deadline. De jonge West-Vlaamse lijdt aan een chronische ziekte waardoor ze wellicht maar tien jaar meer te gaan heeft. Laura werkt bij Oxfam, engageert zich als covoorzitster voor Jong Groen en maakt tweewekelijks een openhartige column voor deze krant. Ze wisselt af met Jan Devriese, de stukjesschrijver die leeft tussen deadlines.
Nog drie nachten bibberen en dan begint De Warmste Week. Mijn en jouw radio zal weer overspoeld worden door mensen die door zware tijden gaan, maar ook door mensen die hen een duwtje in de rug willen geven. En ik beken: ik ben fan. Ik hou van de gezelligheid en de solidariteit die deze actie uitstraalt. Dat er ook elke keer een taboe sneuvelt, is voor mij de lekkerste kers op de warmste taart. Zo vragen we dit jaar met zijn allen plaatjes aan voor kansarmoede, en geloof me: ik kan daar wel iets over vertellen.
Voor velen is het gebrek aan kansen een ver-van-mijn-bedshow. Wel, ik deel mijn bed met iemand die opgroeide in kansarmoede. Ik ben samen met een jongen die groot werd met kerstbomen zonder pakjes. Hij leerde me dat het niet ‘gewoon’ gaat over weinig centen hebben en bang zijn voor energiefacturen of schoolrekeningen. Kansarmoede is letterlijk leven met een structureel tekort aan kansen, generatie na generatie.
Als je ooit in een kansarme cirkel terechtkomt, raak je er moeilijk uit
Want als je ooit in een kansarme cirkel terechtkomt, raak je er moeilijk uit. Een voorbeeld. De mama en papa van Eva hebben geen diploma. Hun ouders hadden geen geld om hen te laten studeren. Daarom hebben ze nu een rotjob en een triestig loon. Het gezin woont in een slecht geïsoleerde woning waardoor Eva last heeft van haar luchtwegen en vaak ziek is. Ook het eten dat ze voorgeschoteld krijgt, is al te vaak ongezond. Een eigen kamer heeft ze niet waardoor Eva niet goed kan studeren en slechte punten haalt op school. Eva heeft meer kans dan een ander om later ziek te worden, en minder kans dan een ander om ooit een goed diploma te behalen en een mooie job te versieren. Zie je de cirkel vorm krijgen?
Als ouders elke cent verschillende keren omdraaien, moet een kind vaak kiezen tussen een hobby, een schoolreis, een verjaardagscadeautje of zelfs gewoon een gevulde boterhamdoos. Het leidt er al te vaak toe dat heel wat kansarme jongeren last hebben van een negatief zelfbeeld, schaamtegevoelens, maar even goed van frustraties en woede. Wat zich dan weer uit in wangedrag op school, terwijl het eigenlijk gaat om een noodkreet.
En naar die noodkreet gaan we de komende week luisteren op de radio. Ik hoop dat het vele cirkels kan doorbreken en dat het ook een startschot kan zijn om kansarmoede voor eens en altijd weg te werken uit onze maatschappij.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier