Water dragen naar de zee

De prijs van de meest onderdrukte vloek van het jaar gaat ongetwijfeld naar VTM-journalist Klaas Danneel.

“En dan denk ik dat we nu terug moeten naar Brussel.”

De moed zakte VTM-journalist Klaas Danneel zichtbaar in de schoenen. Of botten, beter gezegd. Stel je voor. Al een week lang hos je van hot naar her in de Westhoek, praat je met bange bewoners en euh… uitgebluste brandweermannen, die letterlijk en figuurlijk pompen of verzuipen. Je maakt een reportage, en probeert origineel te zijn, want wát moet je nog gaan vertellen? Je draait ook eentje van het bezoek van de koning en staat op vrijdagavond in weer en wind klaar om live extra duiding te geven, want morgen wordt nóg een pittige dag. En dan wordt je koninklijke reportage de vuilbak in gekieperd en je live verslag onderbroken omdat er naar het partijbureau van Vooruit moet gegaan worden.

Niet omdat er een crisis van nationaal belang moet bedwongen worden. Nee, voor een voorzitter die na een minutenlang promopraatje voor de partij in primetime (hoezo, heeft ego hier niets mee te maken?) zijn ontslag aankondigt, voor racistische uitspraken die veel erger waren dan gedacht. Het was niet het enige relletje op politiek vlak het afgelopen halfjaar. Frank Vandenbroucke die een andere minister fysiek aanpakt. Vrienden van Van Quickenborne die tegen een combi plassen. Theo Francken houdt het bij een bloembak. Bart Somers die kiest voor zekerheid en terugkeert naar zijn post als burgemeester, net als Van Quickenborne. Gwendolyn Rutten die met slaande deuren vertrekt, en dan twee weken later terugkeert voor een interessant postje. Conner Rousseau die op café racistische praat verkoopt, terwijl Wouter Beke en Annelies Verlinden het ook al bont maken tijdens een avondje stappen. Het klinkt steeds vaker als een slecht geschreven sketchshow.

Toen Tom Van Grieken gisteren de uitspraken van Rousseau ‘streng veroordeelde’ kon hij zijn glimlach nauwelijks onderdrukken, en ook bij De Wever is het stil. Maar hij heeft dan ook de handen vol met de grootste uitdaging van dit moment. Nee, niet de granaten die ontploffen in zijn stad door een drugsoorlog, maar met ‘woke’.

“Water dragen naar de zee lijkt zinvoller in de Westhoek dan de politiek van vandaag”

Enfin, Roussseau is voorzitter af, zo moest Klaas Danneel in zijn oortje horen, maar de reportage was niet compleet zonder het klassieke riedeltje: “heksenjacht”, ‘menselijke fouten”, “geloven in herkansing” en “de pagina is omgedraaid”.

Dat Klaas onderbroken werd voor – nuja – belangrijker nieuws, is part of the job. Maar het typeert wel heel hard de huidige situatie. De miserie van de mensen onderbreken voor een politicus die per sé live in het nieuws een persconferentie moet geven ‘omdat het te veel over hem gaat’.

Kunnen we het asjeblieft weer hebben over de inhoud van hun werk, en willen politici dat ook eens beginnen doen? Deze week alleen al bleek in de Westhoek dat het gebrek aan structurele maatregelen zware gevolgen heeft, dat de Lijn nog maar eens snoeit en reizigers in de kou zet, en dat de kinderopvang discriminerende voorrangsregels krijgt. Misschien moet een politicus ook eens een week meedraaien in de Westhoek. En misschien kunnen ze het openbaar vervoer ernaartoe nemen? De kans dat ze wel iets later zijn om hun kind van de opvang te halen, is echter wel héél groot…

Water dragen naar de zee lijkt zinloos in de Westhoek, maar het is dezer dagen nog zinvoller dan hopen op een politiek beleid dat focust op de noden van de mensen in dit land.