Mijn moeder Betty staat op verhuizen. Ze woonde sinds 1958 in op bij De Blankaart. Haar oude leeftijd begon toch te veel door te wegen om nog langer zelfstandig te wonen. Lang vertelde ze het verhaal van de oude boom die moeilijk te verplanten is en wij, professionele dienstverleners en fantastische vrijwilligers ondersteunden haar zolang en zoveel mogelijk. Maar wat een opgave: verhuizen en een pand ontruimen, met een hele vracht aan speciale herinneringen, bijzondere memorabilia en absolute prullaria… De containerparken varen er wel bij, de hele familie steekt de handen uit de mouwen.
Maar nu is voor haar tijd voor een nieuw hoofdstuk, ééntje in een service-flat op onze Vismarkt. Met de immer vriendelijke huis- en senioren-engelbewaarder Kristof en een aantal vrienden. Van de parochie van Sint-Andreas dus naar de assistentie-flats van Sint-Andries. Ook vlakbij een mooi water en uitgestrekte polder, maar nu mét alle faciliteiten van een stadscentrum op wandelafstand. De bungalow van Eliane Kempynck-Verhaeghe, ons vroegere woonhuis, krijgt een nieuwe bestemming. Met Natuurpunt. Binnenkort volgt ook de afbraak van het vroegere koetshuis naast het kasteel. Met in de plaats een nieuw dienstgebouw met horeca-uitbating en terras van de genoemde natuurvereniging.
De Blankaart krijgt zo bij de inhuldiging van deze nieuwe infrastructuur een nieuwe, extra troef bij.
Gelukkig kan ik er met mijn gezin nog in de buurt blijven wonen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier