OPINIE – Sinds de geboorte van zoontje Arthur rijgt Michael Vanthourenhout de titels aaneen als waren het spelletjes op zijn PlayStation

Michael Vanthourenhout werd één keer Belgisch kampioen bij de profs en kan in Spanje dit weekend zijn derde Europese titel op rij veroveren. © KURT DESPLENTER BELGA
Tom Vandenbussche

Kelly Van den Steen, een 19-jarige wielrenster uit het Oost-Vlaamse Wetteren, was exact tien jaar geleden een van de grootste talentjes uit een veelbelovende lichting Belgische meisjes. De andere toppers in wording: Dana Lodewycks, Kaat Van der Meulen en ene … Lotte Kopecky.

Vooral Kelly en Lotte staken erbovenuit. In 2013 sprintten ze in het Tsjechische Olomouc met elf andere juniores voor de Europese titel. Lotte werd 9de, Kelly 13de. Drie weken later versloeg Kelly Lotte op het BK tijdrijden, waarna ze beiden een contract bij Topsport Vlaanderen mochten tekenen. Eind september 2014 reden ze in Ponferrada samen het WK ploegentijdrijden: 13de en laatste, op anderhalve minuut van nummer twaalf. Het was het wisselvallige begin van wat voor Kelly en Lotte hopelijk iets moois zou worden.

Op 3 februari 2015 om 8.58 uur verzond ik, twee dagen na het WK veldrijden voor beloften in Tabor, via Messenger een bericht naar Kelly. “Michael zei me dat ik je via Facebook mocht contacteren, aangezien je in de Ronde van Qatar zit”, stuurde ik. 49 minuten later reageerde ze: “Ik antwoord je vanavond.” Wat volgde was een tekst die meerdere pagina’s had kunnen beslaan. “Het WK van Michael begon om 11 uur”, typte Kelly. “Aangezien ik om 15 uur mijn vlucht moest halen en we met de ploeg om 12 uur in de luchthaven hadden afgesproken, was ik met de trein een uur vroeger vertrokken om zeker niets van de uitzending te missen.”

“Michael werd wereldkampioen en toen hij de finish overschreed, toonde hij een hartje dat van Tsjechië tot Zaventem voelbaar was”

Haar keuze bleek de juiste. Michael werd wereldkampioen en toen hij de finish overschreed, toonde hij een hartje dat van Tsjechië tot Zaventem voelbaar was. Schreef Kelly ook nog: “Michael zal al eens snel zeggen dat hij een rustdag heeft, bij slecht weer of als hij geen zin heeft. Ik probeer hem wel altijd te overtuigen om toch iets te doen.” Er volgde een veelzeggende smiley.

Een decennium later is Michael Vanthourenhout geen speelvogel meer. Hij werd intussen één keer Belgisch kampioen bij de profs en kan in Spanje dit weekend zijn derde Europese titel op rij veroveren. En Kelly? Die staat vele jaren na hun eerste date in een bushokje ergens tussen Wetteren en Wingene – “Het begon opeens heel hard te regenen” – nog altijd aan zijn zijde. Na een profcarrière van vier jaar waarin ze WK (3x), EK (2x) en Giro betwistte, beviel Kelly in april 2022 van een zoontje, Arthur. Sindsdien rijgt papa Michael de titels aaneen, als ware het spelletjes op zijn PlayStation.

Al geldt dat ook voor dat andere talentje, Lotte … hoe heet ze ook weer?

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier