Het zal meegaan tot onze laatste dag op een tikmachine: trainers, het blijft een ding. Neen, dat is een understatement: trainers, ze maken ons zo zot, meneer. De waan van de dag die er omheen hangt dan.
Noblesse oblige: eerst maar Club Brugge zeker. Wat vooraf ging…: het thuisverlies in de Supercup, gevolgd door 1 op 9. Crisis! Of neen, dixit CEO Bob Madou, eerder ‘onrust’.. ‘Was de beslissing Nicky Hayen aan te houden wel de juiste…?’ Maar toen volgden weer vier overwinningen op rij – en beter spel – en dus was Hayen toch de goeie keuze geweest. En nu zouden zelfs na 2 op 9 en 15 op 30 nog geen nieuwe twijfels opduiken – het spel is niet slecht, was 75 minuten top tegen Dortmund (wel 0-3), er was de ‘correcte’ overwinning bij het zwakke Sturm Graz, er zijn de juiste tactische keuzes van de jonge coach… Laten we zeggen: er is nu alleen wat ‘lichte’ onrust. Die ongetwijfeld weer crisis wordt als het (na Mignolets waarschuwing) na de interlandbreak “niet beter” wordt. Dan wachten Westerlo (uit), AC Milan (uit) en Anderlecht (thuis). Vrij vertaald: als de resultaten dan niet beter zijn, staat de tent dus weer in brand, is Hayen dus alweer ‘gene goeien’ meer. Al staat Club nog steeds 5de, al wachten na Anderlecht OHL (14de), Beerschot (16de), STVV (13de) en Dender (7de).
Maar indien trainers geen ding zijn, maken de fans er dat wel van.
Daar weet nu ook Frey Alexandersson alles van. Na de wanprestatie op Union moest de IJslander al uitleg gaan geven aan de struise zwarte achterban van de Kerels. Die bovenop ook nog eens voor de match tegen Genk ongegeneerd een spandoek uithingen ‘Frey Buiten!’ Dat is dus diezelfde Frey die ze een paar maanden geleden nog als redder van hun Veekaa bijna dood hadden geknuffeld. Voetbalcoach, a hell of a job.
“Cercle laat Muslic gewoon zijn werk doen. Respect!”
Het was ook dezelfde Frey die zaterdag tegen de autoritaire leider een masterclass tactiek én peoplemanagement afleverde: de nieuwe 4-4-2 werkte perfect, de Kerels vochten voor elke morzel grond en matchwinnaar Nacho Ferri was op de juiste manier geprikkeld. En dus was het spandoek van de zwarte mannen al snel opgeborgen, werd ‘Out’ net niet snel overschilderd met ‘Thanks’. Zot zijn ze.
En daarom ook respect voor Cercle. Staat na een derde van de competitie op een degradatieplaats maar het ruikt daar naar ons weten (nog) naar geen kanten naar ‘crisis’ – zou voor de leider in de Conference League wel heel raar zijn. En we hoorden nog niet de minste twijfel over coach Miron Muslic. Ze laten ‘diene mens’ gewoon zijn werk doen, Monaco vangt in hoge(re) nood in januari wel het verlies van kwaliteit en ervaring op. Respect!
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
