‘Money always wins.’ Geld wint altijd. Met die duidelijke boodschap verliet een emotionele Acid vorige maand de rechtbank van Brugge. De YouTuber kreeg er drie maanden celstraf met uitstel voor een video waarin hij namen van Reuzegommers bekendmaakte. Nathan Vandergunst moet ook 800 euro boete betalen en een schadevergoeding van minstens 20.000 euro.
Niet enkel Acid reageerde nadien erg ontgoocheld. Na de uitspraak ging een gigantische golf van verontwaardiging door het land. Meer nog: in een mum van tijd verzamelde de YouTuber meer dan 170.000 (!) euro via een online inzameling. ‘Klassenjustitie!’ Dat vonden die vele schenkers ervan. Zij konden niet snappen dat de jongeman uit Blankenberge een strafblad kreeg, in tegenstelling tot ‘de elite’: de studenten die Sanda Dia tijdens een doop de dood injaagden.
“Hun hoogste goed ligt aan diggelen. En dat allemaal omdat iemand zich een klasse beter voelde dan wij allemaal”
Klassenjustitie, dus. Het feit dat de ene mens meer mag dan de ander. Dat iemand beschermd wordt omdat hij ‘iemand’ kent. Justitie die rijken bevoordeelt boven armen, volgens Van Dale.
Ik vraag me nu af… Wat zou C.B. van deze hele hetze gevonden hebben? De West-Vlaamse magistraat die begin dit jaar de examenvragen bezorgde aan de zoon van bevriende magistraten die óók magistraat wou worden.
Was C.B. in zijn vuistje aan het lachen? Had hij diep in zijn binnenste plezier met de actie van ‘het plebs’? Drie weken later heeft er niemand nog pret: de fraude die deze man pleegde, laat het gerecht onthutst achter.
Hun geloofwaardigheid – hun hoogste goed – ligt aan diggelen. En dat allemaal omdat iemand zich een klasse beter voelde dan wij allemaal, simpele stervelingen.
Reageren? bart.casteleyn@kw.be
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier