Ik moet iets bekennen. Ik ben fan van bloedvergieten. Neen, niet van de soort die dezer dagen de actualiteit beheerst door enkele heerschappen met grootheidswaanzin, wel van het concept waarbij mensen naar een donorcentrum stappen en daar bloed laten aftappen. Door af en toe een half litertje af te staan, kan je het leven van anderen redden.
Een concept dat best veel West-Vlamingen aanspreekt. In 2024 gaven liefst 25.363 provinciegenoten minstens één keer bloed, dat is 2,1 procent van onze bevolking. Geen enkele andere provincie doet beter. Eén op tien West-Vlaamse bloedgevers trekt zelfs vier keer per jaar – vaker is niet toegestaan – naar het donorcentrum.
Eén van die duizenden helden is Jean Pierre. Deze 70-jarige Bruggeling gaf in zijn leven al meer dan 200 keer bloed en zit binnenkort aan zijn 500ste plasmadonatie. De man begon er op zijn 18de mee, toen hij in Brussel voor rijkswachter ging studeren, en is nooit meer gestopt met bloed geven.
“Alleen al dit stukje schrijven, bezorgt mij koude rillingen”
Maar Jean Pierre maakt zich zorgen: hij ziet dat jongeren minder gemakkelijk de weg naar het donorcentrum vinden. Er zou volgens de superdonor dus wel wat meer ‘reclame’ mogen voor gemaakt worden. Dus, bij deze: doe Jean Pierre en je medemens een plezier en trek de komende dagen naar Torhout, Esen, Lendelede of een van de vele andere inzamelpunten in onze provincie om er een half litertje af te staan.
Mij zal je daar helaas niet tegen het lijf lopen. Want ik moet nog iets bekennen. Ik heb een bloedhekel aan naalden. Toen ik mijn vrouw mentaal wilde ondersteunen bij een bloeddonatie, was ik diegene die de verpleegkundigen recht moesten houden met een half litertje… cola. Alleen al dit stukje schrijven, bezorgt mij koude rillingen. Maar het is het minste dat ik kan doen. Voor Jean Pierre en mijn medemens.
Checken waar je bloed kan geven? Surf naar donorportaal.rodekruis.be
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier