Ik wandel de deuren van ‘t Rattekot in Watou binnen. Marleen en Pol hebben er de deuren van Pols ouderlijke woning en de oude woning van de smid opengezet. Het ouderlijke huis van Pol is onderdeel van het lopende onderzoek ‘makemefeel’ van Lidewij Deroo.
Het huis fungeert nu als living lab: een plek waar herinneringen, objecten en verhalen onderzocht en vastgelegd worden. Later zal het huis plaatsmaken voor een nieuw atelier afgestemd op het smeden met ruimte voor een woordherberg.
Op een muur lees ik de vraag ‘Welke geur, welk geluid roept herinneringen op aan vroeger?’ Ik stel ze aan mijn man.
Hij hoeft niet lang na te denken. “Het huis van mijn grootouders. Verse soep, gekookte aardappelen… En misschien ook wel een vleugje tabak. En jij?”
Ik denk aan de staande klok die altijd tikte in de woonkamer van mijn kindertijd. En aan eten ook, ja. Biefstuk met botersaus en puree bij mijn grootouders. Geuren die me nog altijd begroeten zodra ik bij mijn grootvader de voordeur open. “En wanneer de kinderen van bij mijn ouders komen, ruiken ze altijd naar verse was”, zeg ik.
En dan vraag ik me af: welke geur of welk geluid zullen mijn kinderen ooit met ons huis verbinden? Voor ons lijkt het allemaal normaal, maar zij schrijven nu hun eigen encyclopedie van herinneringen. Misschien wordt het de geur van verse koffie of spek met eitjes die we eten op zondag.
