Michael Vanthourenhout is een rare vlerk.
We nemen er een artikel uit De Krant van West-Vlaanderen van 5 november 2010 bij. Het gaat over Michael Vanthourenhout, een frêle crossertje van 16 dat voor het eerst werd geselecteerd voor een groot kampioenschap: het EK voor junioren in Frankfurt. Een week eerder kende Vanthourenhout een dipje in Zonhoven, waar hij pas 16de werd op vier minuten van Laurens Sweeck. Bondscoach Rudy De Bie meende de reden te kennen. “De dinsdag ervoor ging Michael voor broer Dieter supporteren in de avondcross in Woerden, in het noorden van Nederland. Hij zat pas na twee uur ’s nachts in bed. Dat betaal je cash. Ik hoop dat hij zijn lesje geleerd heeft. Michael heeft nochtans talent en met broer Dieter een modelprof als voorbeeld.”
De jonge Vanthourenhout was als crosser even geniaal als wisselvallig
Twee dagen na publicatie eindigde Vanthourenhout op het EK als negende, als tweede Belg op amper drie seconden van diezelfde Sweeck. Het was de jonge Michael Vanthourenhout ten voeten uit: de crosser die lange tijd even geniaal als wisselvallig bleef. Bij zijn ploeg moesten ze – Mario De Clercq probeerde het ons ooit uit te leggen, maar vond de correcte omschrijving niet – nogal achter zijn ‘vodden’ zitten. Vanthourenhout stond in het leven zoals een doorsnee scholier. Op een bepaald moment vroeg De Clercq hem dan ook wat hij met zijn leven wilde aanvangen als hij geen crosser meer zou zijn. Daarop repliceerde Vanthourenhout: “Buschauffeur!” Telkens wanneer hij de seizoenen erna zijn vooropgestelde trainingen niet uitvoerde, zei De Clercq dan ook droogweg: “Je kan vanaf volgend jaar ook met de bus gaan rijden.”
Buschauffeur is Michael Vanthourenhout niet geworden, wel een van de beste veldrijders van zijn generatie – hij wordt er nog goed voor betaald ook. Vertelde Mario De Clercq ons ook nog: “Ik vind het niet slecht dat hij er op jonge leeftijd zijn voeten aan geveegd heeft.” Zo prijken, op zijn bijna 32ste, al twee Europese titels en een Belgische driekleur op het palmares van Michael Vanthourenhout. Zondag kan hij in Middelkerke een derde sterrentrui aan zijn erelijst toevoegen. Evident wordt dat niet. De vorige cross aan de militaire basis van Lombardsijde, het BK in 2022, werd met een zesde plaats op bijna minuten van Wout van Aert geen succes – zand is niet zijn favoriete ondergrond. Vorig weekend gaf Vanthourenhout in de Koppenbergcross er al vrij snel de brui aan. De officieuze reden: hij had de benen niet. De officiële reden: op dat parcours viel er toch niets te beginnen tegen Thibau Nys.
Melden is echter Middelkerke niet. Een rare vlerk blijft een rare vlerk.
