Een koffiemachine in de slaapkamer. Het idee is even simpel als geniaal. Het was toen ik afgelopen week achteloos de tv opzette dat ik het Cath Luyten hoorde vertellen. Dat ze geen ochtendmens is en dat er daarom een koffiemachine naast hun bed staat.
Ik ben een notoir ochtend- én avondmens, maar vooral een koffiemens. Ik drink met gemak drie koppen voor ik de deur uitga met nog een gevulde reisbeker. Eenmaal op de redactie volgen er nog twee voor de middag. Na de lunch is er niets dat beter smaakt dan een koffie met chocolade. En om het middagdipje te tackelen of na het discodutje is er geen effectievere remedie dan het zwarte goud. Als ik ze zo allemaal optel, zijn het er waarschijnlijk te veel. Het is niet meer duidelijk of ik gewoon een actieve mens ben, op een constante golf van cafeïne surf of dat ik intussen immuun ben voor het effect. Soms vervang ik enkele koppen koffie door thee of drink ik wat extra water in de kop gitzwart niet af. Het is standaard het eerste dat ik doe wanneer ik opsta: een springerige Johny eten geven en koffie zetten. Zodat ik na het douchen onmiddellijk een kan beginnen.
“Ik ben een notoir ochtend- én avondmens, maar vooral een koffiemens”
Elke manier om ‘s ochtends nog iets sneller koffie te drinken, lijkt mij een strak plan. Eerder hoorde ik al van een automatisch apparaat verbonden aan een wekker, maar dat vind ik leven boven mijn stand. Een machientje naast mijn bestaande wekker zetten en zelf op de knop duwen, proberen niet te morsen en vijf dingen om te stoten, past meer bij mij. Zie daar mijn weekendplannen: vanuit mijn bed de knop indrukken, de gordijnen opentrekken, er enkele magazines bijsleuren, een muziekje opzetten -dit weekend sowieso Sylvie Kreusch- en mijn bed niet uitkomen vooraleer ik drie koppen binnen heb. Dat ik daar niet eerder aan gedacht heb.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier