Karl Vannieuwkerke schrijft een brief naar Stromae: “Ik dacht dat je volledig in de anonimiteit was verdwenen”
Karl Vannieuwkerke schrijft elke week een brief. Deze keer bezorgde de comeback van Stromae hem de nodige inspiratie. Paul Van Haver mag altijd antwoorden: karl@kw.be.
Beste Stromae,
Dag Paul,
Welkom terug. Ik kan nauwelijks beschrijven hoe gelukkig ik was toen we vorige week vrijdag je nieuwe single konden downloaden. Spelend op de verrassing was je daar plots. Na al die jaren. Voor het eerst sinds lang nieuw werk van de rasartiest Paul Van Haver. Ik had het tot voor kort eerlijk gezegd niet meer verwacht, dacht dat je volledig in de anonimiteit was verdwenen. De depressieve gevoelens definitief verdreven en op een exotische bestemming genietend van de royalties van een paar megahits.
Maar daar was hij. De single Santé op de avond waarop wij thuis altijd een aperitiefje doen, zoals onze kleine jongen van 2,5 jaar het noemt. Et si on célébrait ceux qui n’célèbrent pas. Pour une fois, j’aimerais lever mon verre à ceux qui n’en ont pas. À ceux qui n’en ont pas. Vintage Stromae. Ik was alleen thuis met mijn kleine vriendje. We aten olijfjes, dronken een sapje en dansten samen door de woonkamer. Hem de tekst van je single aanleren lukt nog niet. Ik leerde hem met een paar YouTubefilmpjes dan maar de kleuren in het Spaans. En ondertussen bleven we dansen. Bedankt, Paul. Of Stromae. Ik blijf het altijd moeilijk hebben met die mix van artiestennamen en de namen die op hun identiteitskaart staan. Zo weet ik nooit of ik Will Tura met Will of met Arthur moet aanspreken. En als ik Laura Lynn eens tegen het lijf zal lopen, zeg ik gegarandeerd Sabrina. Of hoe zou het nog zijn met Aldegonda Leppens? Micha Marah dus.
Zondag 19 juni 2022 staat met rood aangestipt in een goedgevulde agenda
Het doet er niet toe, Paul. Ten huize Vannieuwkerke zijn we sinds jaar en dag grote fan van Stromae. De man die goochelt met zeven letters. Stromae, Maestro, Mosaert. Dat laatste het kledingmerk dat je in 2014 op 1 april lanceerde en waarvan velen dachten dat het een grap was. Dat was het niet. Een paar weken later liep de 9-jarige Marte met een gele polo met groene accenten door ons huis terwijl ze Papaoutai zong. Heerlijke herinneringen. Een beeld op een netvlies. Voor altijd.
Plots was je weg, Paul. Een afscheid van de muziek heette het. Het begrip burn-out viel. Alle inspiratie en creativiteit opgesoupeerd op een paar jaar tijd. Ik kon het moeilijk geloven. Een psychisch probleem door een antimalariamiddel. Ik vroeg me een paar maanden geleden toevallig eens af of je kledingmerk nog bestond. Google leerde me van wel. Meer nog. Ik kwam terecht op de mooiste website die ik in jaren had gezien, laafde me bijna een vol uur aan het artwork en de fotografie.
En toen wist ik het plots opnieuw. Stromae leeft nog. Hij werkt in alle stilte aan kunst waarmee hij ons binnenkort zal verblijden. De wens bleek de vader van de gedachte. Je nieuwe single lijkt wel de kraterwand van een na eeuwen wakker geworden vulkaan. Elk woord van Santé dartelt ondertussen al een hele week door ons hoofd. Rosa, Rosa, quand on fout l’bordel, tu nettoies. Et toi, Albert, quand on trinque, tu ramasses les verres. Het lijkt me fantastisch om samen met jou eens Moules Frites te gaan eten, Paul. Een stille droom. Of toch maar niet. Doe maar Rosa of Albert. Mythes zijn er om in stand te houden. Blijf jij gerust die onbereikbare artiest, de beau garçon die perfectie vermenselijkt. Wij dansen en zingen ondertussen verder in de luwte. En straks zeker ook op Werchter Boutique. Zondag 19 juni 2022 staat met rood aangestipt in een goedgevulde agenda. Alors tu te bouches plus les oreilles. Et là tu cries encore plus fort. Et ça persiste. Alors on chante.
Warme groet,
Karl kruipt in zijn pen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier