Karl Vannieuwkerke schrijft elke week een brief. Deze keer richt hij zich tot Lorin Parys, naar aanleiding van de perikelen rond DAZN. De CEO van de Pro League mag altijd antwoorden: karl@kw.be.
Beste Lorin,
Hoe zijn de nachten nu het Belgische voetbal naar adem hapt? Flitsen alle mogelijke scenario’s door je hoofd, word je badend in het zweet wakker bij de gedachte dat straks misschien tientallen voetballers bang het einde van maand zullen moeten afwachten? Je organisatie davert op haar fundamenten. Het gevolg van een opportunistische zet van een mediamastodont die in de validatie van het Belgische voetbal te veel variabelen voor zeker nam. DAZN maakte calculaties waar anderen niet kunnen of willen in meegaan.
En nu? De impasse, het doodlopende straatje met op het einde een metershoge muur afgezoomd met prikkeldraad waar zelfs een Ajaxfan geen vuurpijl doorheen loodst. Het nieuws dat DAZN – nog geen half jaar nadat het met veel tromgeroffel het voetbalrechtencontract verlengde voor 84,2 miljoen euro – de stekker uit de overeenkomst trekt en nu zelfs de verschuldigde schijf voor november niet betaalt, zorgt voor paniek. De kroniek van de aangekondigde breuk, beste Lorin. De twijfel in oktober, de plotse dramatiek van vorige week, het formeel in gebreke stellen. Je voelde het spoken in de catacomben.
Wie de inschattingsfout maakt, moet daar ook de gevolgen van dragen
Maar bovenal heerst verontwaardiging. Een overeenkomst van vijf jaar van 84 miljoen euro per seizoen wordt niet lichtzinnig ondertekend. Het is een engagement tegenover clubs, supporters en een voetbalcultuur die veel ouder is dan eender welke rechtenhouder. Een contract dat stabiliteit moet bieden, geen schimmenspel dat in rook opgaat bij de eerste tegenwind. En toch. Hoeveel champagne is er in jullie kantoren gevloeid toen diezelfde partner vijf en een half jaar geleden zelfs meer dan 100 miljoen euro per seizoen veil had voor het product Belgisch voetbal? Hebben jullie dat dan nooit zelf in vraag gesteld? Niemand kon dat bedrag plaatsen. Alsof je op restaurant 425 euro zou betalen voor een croque monsieur met een portie groentjes. Maar goed. Wat is iets waard? Zoveel als de zot ervoor wil betalen, zei mijn vader altijd. Bij DAZN lijken ze door het afhaken van Telenet en Proximus te beseffen hoe gek ze zijn geweest. Maar wie de inschattingsfout maakt, moet daar ook de gevolgen van dragen.
Als de rechtbank DAZN niet terugfluit, is de collateral damage enorm. De grote clubs zullen slikken, rekenen en hertekenen. De kleintjes staan op de rand van een afgrond die ze niet zelf hebben gegraven. Voor hen is elke maandelijkse schijf geen luxe maar zuurstof. Het idee dat faillissementen lonken en sportieve evenwichten kunnen kantelen omdat een commerciële partner zijn woord breekt, is een kwalijke gedachte. Ook mijn collega’s leven in onzekerheid, beste Lorin. Mannen en vrouwen die hard werken, meestal in het weekend, om hun gezin draaiende te houden. Om van de fans nog te zwijgen. De ruggengraat van dit verhaal. Tienduizenden mensen tekenden in volle vertrouwen in op een abonnement. Daar was ik ook bij. En nu zitten we verweesd te kijken naar een platform dat opportunistisch aanbiedt om de wedstrijden uit te zenden tot het einde van het seizoen, terwijl het niet meer betaalt voor het recht om ze te tonen.
Misschien is het gewoon tijd voor een nieuw masterplan voor het Belgische voetbal
In jouw publieke reacties hoor ik de bezorgdheid, beste Lorin. Maar ook vastberadenheid. Je blijft duidelijk: het contract is er en het moet worden nageleefd. Je hebt gelijk dat heronderhandelen geen optie is als een marktpartij met kennis van zaken een bod heeft uitgebracht. De risico’s afwentelen op een hele sector is niet alleen onethisch, maar ondergraaft ook het vertrouwen in toekomstige samenwerkingen. Dit is een moment waarop leiderschap het verschil maakt. Leiderschap dat pal staat. Niet voor de eigen eer, maar voor supporters die elke week hun hart verliezen aan een clubkleur. En voor bestuurders, spelers, trainers en vrijwilligers die ondanks alle stormen blijven geloven in de kracht van ons voetbal.
Ik weet dat jij die rol met overtuiging opneemt, beste Lorin. Misschien is het gewoon tijd voor een nieuw masterplan voor het Belgische voetbal. Een plan dat in verhouding staat tot de nieuwe economische realiteit. Niet zoals nu waarbij de Pro League door licentievoorwaarden op te leggen die niet stroken met het businessmodel al onze clubs in 1B richting buitenlandse investeerders duwt. Op die manier wordt de koehandel van malafide managers gestimuleerd. Zouden we niet opnieuw aan onze eigen jeugd beginnen denken?
Hou het stuur recht. De mensen langs de zijlijn kijken mee. En ze rekenen op jou.
Met warme groet,
Karl
