Karl Vannieuwkerke schrijft elke week een brief. Vandaag gaan zijn gedachten uit naar Thibaut Courtois, die hij een hart onder de riem wil steken. Onze landgenoot ging op amper tien dagen tijd drie keer flagrant in de fout. De keeper van Real Madrid mag altijd antwoorden: karl@kw.be.
Beste Thibaut,
Zeggen dat ik medelijden met je heb, zou de waarheid geweld aandoen. Het is ook het laatste wat je wil. Omdat je weet hoe relatief alles is in topsport en omdat je in het verleden al zoveel mentale veerkracht hebt getoond dat niemand eraan twijfelt dat je dat ook nu zal doen. Je bent niet voor niets de onbetwiste numero uno der Belgen , nog altijd het dapperste volk aller Galliërs. Maar het gaat dus niet zo goed met jou en met Real Madrid, Thibaut. De opeenstapeling aan blunders valt op. Balletje onder de voet tegen de Denen, een onnodig veroorzaakte penalty tegen Villareal en het slecht inspelen tegen Alavés. Drie keer flagrant in de fout op nauwelijks tien dagen tijd. Het is zo ongewoon voor je. En omdat het je zelden overkomt, valt het dus op. Eén op 9 met Real in La Liga en dinsdagavond nog verloren in de Champions League op bezoek bij Shaktar waardoor jullie lang niet meer zeker zijn van de kwalificatie voor de volgende ronde.
Vertrouwen. Het is alles in de topsport en al helemaal voor een doelman. Ik was het ook ooit. Een klein keepertje. Maar, klein of groot, een vertrouwenscrisis is niemand vreemd. Soms kan je maanden niets verkeerd doen en plots is alles weg. Van het ene op het andere moment lukt niets meer. Vertrouwen komt niet op bestelling. Al werkt goed en gefocust trainen het wel in de hand. Maar soms kan je ook overdreven gefocust zijn waardoor foutjes de drang naar perfectie gaan verstoren en blunders een soort self-fulfilling prophecy worden. Hoe dramatisch is de toestand voor jou en Real? Niet. Volgende week thuis winnen tegen Borussia Mönchengladbach en zes op zes halen tegen Sevilla en in de Madrileense derby tegen Atletico in La Liga, en er komen superlatieven jullie richting uit, Thibaut. Zo werkt het nu eenmaal. Gemakkelijk zal dat niet zijn, maar ondenkbaar is het nu ook weer niet. En drama’s in de sport? Laat ons eerlijk blijven. Als Romain Grosjean de vlammenzee in de F1-grand prix van Bahrein niet was ontvlucht, dat zou een ramp geweest zijn. Net als de mensen die het leven laten bij een laffe daad in Trier of sterven aan de gevolgen van covid-19. En zo zijn er in ons land nog elke dag meer dan honderd. Dàt zijn drama’s.
Je bent ondertussen 28 jaar en ik heb je erelijst er nog eens bijgenomen. Om me te vergewissen van de indrukwekkende proporties die die ondertussen heeft aangenomen. Het opgebouwde krediet kan je in een mensenleven niet meer opgebruiken. Ik betwijfel of er doelmannen zijn die op jouw leeftijd al zoveel prijzen hebben gepakt. Twee Spaanse titels, een Spaanse beker, een Spaanse supercup, twee keer kampioen in de Premier League, de FA Cup, de Europa League, een Europese supercup, een wereldkampioenschap voor clubs, brons op de wereldbeker en een pak onderscheidingen waaronder die van beste doelman van de wereld in 2018. Toen je bij Real toekwam, had je je geschiedenis bij Atletico tegen en moest je je volledig opnieuw bewijzen. Dat liep niet echt vlot maar toen je de Galacticos in de tweede seizoenshelft met een paar cruciale reddingen in belangrijke matchen richting titel loodste, bereikte je een godenstatus bij de supporters. Je bent nu voor even opnieuw op aarde neergedaald, maar het zou me echt niet verbazen als Real aan het einde van dit seizoen toch een prijs meegraait. Hun doelman is er een garantie op.
Warme groet,
Karl kruipt in zijn pen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
