Aan de vooravond van Vlaanderens Mooiste schrijft Karl Vannieuwkerke een brief naar collega-journalist Renaat Schotte, de man op de moto tijdens de koers. Renaat mag altijd antwoorden: karl@kw.be.
Beste Renaat,
Dag wielerman,
Als ik deze brief schrijf, zit ik in de stadsschouwburg van Kortrijk om een nieuwe aflevering van Vive le Vélo! voor te bereiden. Ik heb een televisietoestel laten installeren in de redactieruimte. Dwars door Vlaanderen missen, is geen optie. Jouw stem klinkt staccato op de achtergrond. De vertrouwde klank van de koers. Nog 43 kilometer te gaan en Michel roept: Renaat! Je plaatst een tussenspurtje op antenne: Historische beelden op de Berchemsesteenweg. Veel renners die nog eens op de buis zitten. Vanaf morgen is dat verboden! Ik ben jaloers, Renaat. Het is 23 graden buiten en je zit in de mobiele loge van de koers. Achter op de motor. Ik deed het zelf een jaar of zes. Prachtige tijden. Maar nu is er voor mij dus een andere taak weggelegd. Vive le Vélo! Je was maandag te gast bij ons. In je eigen Brugge, Renaat. Supersub. Jolien D’hoore haakte ziekjes af en we vroegen of je alsnog wou komen. Geen probleem. Op Renaat kan je rekenen. Altijd. De rustige vastheid van de sportredactie. Elke opdracht die je krijgt, werk je plichtsbewust af. Niemand hoeft zich zorgen te maken dat je een steek zal laten vallen. Dertig jaar ervaring zorgt voor kwaliteit. Op de motor, in je interviews, bij bijdragen vanuit de Ronde van San Juan in Argentinië of vanuit de Giro.
Op Renaat kan je rekenen. Altijd. De rustige vastheid van de sportredactie.
Maar eigenlijk haalde je die standaard al toen je voor de regionale zender WTV werkte. Het was trouwens jij die me aan het dromen zette, Renaat. Ik studeerde toen nog en schreef voor de krant Het Volk. Met dank aan Hugo Coorevits die er nog altijd tussen loopt als een van de toonaangevende wielerjournalisten van Vlaanderen. Jij maakte toen nieuws- en sportitems voor WTV die het gemiddelde niveau op de openbare omroep al ver overstegen. Opgebouwd volgens het geijkte stramien, af en toe verrassend, soms op muziek. Altijd informatief en duidelijk. Je professionele aanpak straalde af op de regionale zender waar Johan Persyn de touwtjes strak in handen had. Het was tijdens een toevallige ontmoeting in Ieper met jou dat ik mijn journalistieke carrière een nieuwe wending gaf. We waren samen op een basketbalwedstrijd van Athlon Ieper. Jij met een cameraploeg in je zog, ik als journalist voor de krant. Ik studeerde nog en was op zoek naar een stageplaats. Toen ik je vroeg of er een plekje was bij WTV, gaf je me de gouden tip om het eens bij Focus TV in Jabbeke te proberen. Daar zouden ze een sportminnende journalist met open armen ontvangen. Een week later stapte ik met een bang hart het kantoor van toenmalig hoofdredacteur Tony Van den Bosch binnen. De rest is geschiedenis. Na drie jaar Focus TV vervoegde ik je in Brussel, want je talent was uiteraard opgemerkt. Ondertussen heb je Dylan Van Baarle op de achtergrond richting overwinning in Dwars door Vlaanderen gepraat. Misschien krijgen we zondag wel een heel verrassende 105de Ronde van Vlaanderen. Voorspellen is moeilijk, maar zekerheden zijn er wel. Jij rijdt zondagmorgen de Waaslandtunnel – ook wel bekend als de konijnenpijp – in en zegt: Ik zal dadelijk wegvallen, Karl! Gelukkig ben je altijd snel terug. Ik wens je veel plezier tijdens Vlaanderens Mooiste en hou het vooral veilig.
Warme groet en een zalige Pasen,
Karl kruipt in zijn pen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier