Aan de vooravond van het WK wielrennen in eigen land schrijft Karl Vannieuwkerke een brief naar Remco Evenepoel. De 21-jarige renner van Deceuninck-Quick-Step mag altijd antwoorden: karl@kw.be.
Beste Remco,
Zondag bol je van het startpodium op het strand voor het casino van Knokke. Missie: 43,3 kilometer tijdrijden naar Brugge. Lange rechte stukken die je via Westkapelle, Oostkerke, Dudzele en Damme naar ’t Zand moeten leiden. Inzet: een wereldtitel. Ik herinner me onze eerste ontmoeting nog als de dag van gisteren. Het was in de Alpen, in La Plagne Montalbert. Een klein skidorpje op 1.350 meter hoogte. Je maakte je eerste opwachting in het programma Vive le Vélo! Samen met mama Anja en papa Patrick was je naar Frankrijk afgereisd. Fijne mensen, trotse ouders. En terecht. Je was 18 jaar en praatte Kevin De Weert en Sven Nys tijdens de uitzending net niet onder tafel, Remco. Adelbrieven van bij de jeugd zaten in je achterzak, maar moest je niet bovenhalen. Sven en Kevin wisten maar al te goed wat je al had gepresteerd en welke kwaliteiten je werden toegedicht. Er zaten twee believers naast je. Het was koud toen we op die Alpenweide zaten. Ik herinner me dat ik in volle zomer met een winterjas modereerde. Jij zat er met een hemdje en een trui. Je gaf geen krimp, was in je schik. Nys wilde een dekentje, De Weert verkrampte. Nauwelijks drie jaar (eigenlijk twee, want door die val in de Ronde van Lombardije 2020 miste je bijna twaalf maanden) later heb je een erelijst bij mekaar gefietst waar 99% van het peloton voor tekent als ze die zouden kunnen evenaren aan het einde van een carrière van vijftien jaar. Daar staan onder meer al een Clasica San Sebastian, een Europese titel tijdrijden en eindwinst in de Ronde van Polen, Burgos, Algarve, België en Denemarken op. De mensen zouden je op handen moeten dragen en toch heb ik het gevoel dat je de meest polariserende Belgische renner van het moment bent. Post een bericht over Remco Evenepoel op sociale media en er ontstaan twee kampen die loodrecht tegenover mekaar staan. Ik heb zelden geweten dat een coureur op jouw leeftijd zoveel weerzin opwekt bij een deel van het publiek. En ik snap ook helemaal niet waarom. Alhoewel. De doelgroep is een mensenzee van koningen en moordenaars. En die hebben nu eenmaal verschillende meningen.
Ik durf gokken op een recordoogst voor de Belgische ploeg
Het klopt dat je een paar keer bent verraden door je impulsiviteit, Remco. Terwijl ze in Italië deel uitmaken van de sportcultuur kan de Vlaming niet om met scheldwoorden en wegwerpgebaren. Tenzij hij ze zelf mag gebruiken. Er is bij het grote publiek weinig begrip voor negatieve reacties die worden gevoed door adrenaline. En daar ga je in de toekomst rekening mee moeten houden. Of ook weer helemaal niet. Want de drijfveer om voor iedereen goed te willen doen, is niet de beste als je het als topsporter wil maken. Jezelf blijven en snel rijden, zijn de beste antwoorden op de kritiek. De mensen zouden dankbaar moeten zijn dat iemand op 21-jarige leeftijd een land op deze manier vertegenwoordigt. En alles is relatief. Als je straks een regenboogtrui wegkaapt of Wout van Aert in een zetel naar de wereldtitel loodst, word je met veel egards ontvangen op het balkon van het Brusselse stadhuis en staan ze je rijendik toe te juichen. De mensen die je nu afvallen helemaal vooraan. Er staat ons een geweldige achtdaagse te wachten, Remco. Tijdritten tussen Knokke en Brugge, wegwedstrijden tussen Antwerpen en Leuven. Elf wereldtitels op het spel, drieëndertig medailles. Ik durf gokken op een recordoogst voor de Belgische ploeg. Bij een wereldtitel bij de profs zet ik een vat voor Team Belgium en staf. Zorg jij dan voor de pizza’s?
Warme groet en geniet ervan,
