Karl schrijft een brief naar Pieter Loridon die zichzelf doelbewust besmette met corona: “Elke storm gaat liggen, Pieter. Deze ook”
Karl Vannieuwkerke schrijft elke week een brief. Deze keer richt hij zich tot Pieter Loridon. De voormalige basketbalspeler kwam de voorbije dagen in opspraak nadat hij zich bewust liet besmetten met corona. De niet-gevaccineerde Loridon mag altijd antwoorden: karl@kw.be.
Beste Pieter,
Je stond deze week in het middelpunt van de belangstelling. Wat je beoogde. Je wist perfect wat je deed toen je het snot van een ander in je neus ramde en je wist ook exact wat de reacties van de mensen zouden zijn. Die mensen hebben namelijk over alles een mening. En al helemaal als een standpunt controversieel is. Dat zelfs hele slimme mensen je als oliedom (sic) weg zouden zetten, was te verwachten, dat De Ideale Wereld van Pieter Loridon een karikatuur zou maken voorspelbaar. Maar ik ken je een beetje en weet dat dat jouw koude kleren niet raakt. Omdat je slim genoeg bent.
Ik ken je al lang. Ruim 25 jaar geleden hadden we voor het eerst contact. Ik werkte toen nog voor een regionale televisiezender aan de kust, jij speelde basketbal bij Maes Pils Mechelen en kwam wel eens in Oostende. Aan je atletische figuur kon niemand voorbij, aan je mening ook niet. Als er iemand moest geïnterviewd worden na de match stond je naam heel vaak bovenaan op de shortlist. Pieter leverde altijd. Scherpe analyses, durven zeggen waar het op staat en kritisch voor ploegmaats en tegenstander. Een dankbare gesprekspartner.
Je werd tot op de grond afgekraakt
Je eigen weg gaan en je eigen mening verkondigen, deed je ook na je actieve carrière. En dat doe je nu nog. Met de sociale mediakanalen als hulpmiddel. Dat je deze keer op hevige kritiek botst, is niet onlogisch. De verpakking van je boodschap verdoezelt de inhoud. En dat is jammer. Want ik denk effectief dat heel veel mensen voelen wat jij ervaart. De drang naar vrijheid kan niet veel langer gekooid worden en een onderdrukte drift blijven. We hebben het allemaal gehad met het coronagedoe en de inconsequentie van de genomen maatregelen werkt niet meteen burgerlijke gehoorzaamheid in de hand. Geen enkel redelijk, intelligent en nuchter denkend mens kan verklaren waarom tweehonderd mensen in een zaal samen konden zitten en waarom diezelfde tweehonderd mensen niet in open lucht naar een amateurvoetbalwedstrijd mochten kijken. Terwijl ze wel vanuit de kantine konden supporteren omdat die dan weer onder de horecaregels valt.
Meer Kafka is bezwaarlijk denkbaar. Al die gekke toestanden wou jij aankaarten met je veelbesproken verhaal op Instagram. Bloed- en bodemschrijfselen verschenen na het verschijnen van je instagramverhaal. Je werd tot op de grond afgekraakt. Humo had het over de snotsnuiver en professoren maakten zelfs van de inkt van je tattoos een onderwerp van het publieke debat. Ik bekeek het vanop de tweede rij en probeerde me in te beelden wat er door je hoofd speelde na alle heftige reacties. Paniek is je vreemd. Dat dus zeker al niet. Maar dat je je misbegrepen zou voelen. Daar was ik zeker van. Die tweede post met wat je echt dacht, was een open deur. Ik zat erop te wachten. Misschien had je die zelfs al ingecalculeerd en geprogrammeerd. Je bent veel slimmer dan ze denken. Ik zou het dan ook jammer vinden dat de mensen een verkeerd beeld van je krijgen. Je bent niet dom, hooguit een beetje te ijdel. Je bent een toffe gast met een mening. En die moet niet altijd mainstream zijn. Die mag ook al eens tegen de gevestigde orde ingaan. Elke storm gaat liggen, Pieter. Deze ook. En ondertussen heb je wat je zocht: aandacht. Voor jezelf, voor je business en voor je standpunt waarmee je het debat wou aanzwengelen. Al bij al heb je het zo slecht dus nog niet gedaan. En zeker niet als je nu ook nog zou zeggen dat dat verhaal van het snot rammen nooit is gebeurd.
Warme groet,
Karl kruipt in zijn pen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier