Net als voor taal en spelling heeft Karl Vannieuwkerke een grote bewondering voor auteur Kristien Hemmerechts. Karl trok deze week net niet ten strijde toen hij vernam dat Kristien de dt-regel zou willen afschaffen. Kristien mag altijd antwoorden: karl@kw.be.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Beste Kristien,
Heb je maandagavond in TerZake het deksel van de doos van Pandora gelicht? Allicht niet, maar voor mij voelt het wel zo aan. De uitzending was net afgelopen of in het WhatsAppgroepje van mijn vaste eindredacteurs verscheen al het bericht dat je er bij Phara voor had gepleit om de dt-regel af te schaffen. Ze kennen mijn gevoeligheden en weten hoe die te bespelen. Ik antwoordde met vijf woorden: Op de brandstapel die heks! De heftigheid van mijn reactie konden ze voorspellen, de ironie van mijn woorden inschatten ook.
Ik ben een beate bewonderaar van Kristien Hemmerechts. En dat heeft niets te maken met het feit dat je samen bent met mijn Merkemse buurman Bart, maar alles met je schrijftalent en je meerwaarde in het maatschappelijke debat. Dat net jij nu onze spelling in vraag zou stellen en de dt-regel niet langer belangrijk zou vinden, weigerde ik obstinaat te geloven. Zoals je weet is er in de clickbaitmaatschappij weinig ruimte voor nuance, je moet er zelf naar op zoek. Ik had de uitzending van TerZake niet gezien en besloot die te bekijken vooraleer ik mijn toorn over je zou laten neerdalen. Je betoog zat – zoals verwacht – vol raffinement.
De dt-regel moet niet verdwijnen. Ik zie hem wel verdwijnen. Duidelijk. Het is nobel van je om creativiteit te stimuleren ten koste van de regels. De positieve benadering van studenten valt alleen maar toe te juichen. Ik onthou vooral ook dat die aanpak uiteindelijk de drang naar correcte spelling aanwakkert. Maar de regels helemaal loslaten uit gemakzucht en willekeur laten regeren, zouden verkeerde signalen zijn.
Het is nobel van je om creativiteit te stimuleren ten koste van de regels
Ik moet eerlijk bekennen dat als ik een mail of een brief binnenkrijg met een dt-fout, ik de opsteller ervan een trapje lager zet in de categorie van de mensen wie ik een goed inzicht toedicht. En laat inzicht bij sollicitaties nu net een belangrijke kwaliteit zijn. Eerlijk, zo moeilijk is die dt-regel nu ook niet. Met een portie goede wil krijgt iedereen die onder de knie.
Aandacht voor spelling is een vorm van discipline. En discipline is dan weer een middel om kansen te krijgen en te grijpen. Je mag dat elitair en ouderwets vinden. Misschien is het dat ook. Het is een mantra die generaties mensen ingepeperd hebben gekregen. Uiteraard is juiste spelling niet in elke situatie vereist. Dat berichtjes over en weer gaan met taalfouten, so what . Dat rappers hun eigen woorden kiezen, tot daaraan toe. Er is inderdaad zoveel meer dan spelling. Maar in officiële communicatie lijkt het me een plicht om ernaar te streven zo correct mogelijk te schrijven.
Lieve Kristien, ik wil je nog een voorbeeld geven van hoe erg het er in mijn hoofd aan toegaat. Ik wou in deze brief een dt-fout sluizen om de aandachtige lezer voedsel voor de geest en munitie voor de sociale media te geven. Maar ik kan het niet over mijn hart krijgen. Uren heb ik erover getobd om getobd met een t te schrijven maar de gedachte dat die fout voor eeuwig op papier zou staan, verlamde me compleet. Uiteraard maak je in de loop der jaren wel eens een dt-fout. Het is me minder dan een handvol keren overkomen. Meestal uit nonchalance. Ik heb die teksten altijd als minderwaardig ervaren en nadien nooit meer herlezen. De dt-regel afschaffen, is zoals de lat voor Nafi Thiam in Tokio op 1m60 leggen. Daarmee haalt ze jammer genoeg geen nieuw olympisch goud. Laat ons de regel koesteren en blijf creativiteit vooral heel hard stimuleren.
Warme groet,
Karl kruipt in zijn pen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier