Karl schrijft een brief naar ex-scheidsrechter Boucaut die Vanaken zwaar beledigde: “Je stuurde jezelf niet alleen tegen de vangrail, maar er helemaal over”

Voormalig scheidsrechter Alexandre Boucaut. © BELGA
Karl Vannieuwkerke
Karl Vannieuwkerke schrijft elke week een brief

Karl Vannieuwkerke schrijft elke week een brief. Deze keer richt hij zich tot Alexandre Boucaut. De voormalige scheidsrechter liet zich deze week denigrerend uit over Clubspeler Hans Vanaken. Reageren kan via karl@kw.be.

Beste Alexandre,

Was het ingegeven door de aanwezigheid van de vele tafelgasten in ‘La Tribune’ en je nimmer aflatende drang om je te manifesteren die je als scheidsrechter ook al niet vreemd was? Was het een openstaande rekening omdat je eens van een topper werd gehaald door te veel Brugs protest? Of was het de nood aan clickbait die je plek aan zo’n analistentafel moet rechtvaardigen? Die rode kaart was uitstekend. Uitstekend. Jasper Vergoote gaf op die manier een cadeau aan alle Belgische scheidsrechters. Het ging over de rode kaart van Hans Vanaken na het verstrijken van de reguliere speeltijd na de verloren topper op Antwerp.

Die kaart zal ongetwijfeld terecht zijn geweest. Daar mag iedereen een mening over hebben. Ook jij. Maar de persoonlijke aanval die daarna volgde was van zo’n bedenkelijk niveau dat je integriteit in één keer volledig in vraag kon worden gesteld. En daarmee je objectiviteit gedurende een hele carrière. Met zijn babyface (sic) heeft Vanaken misschien de ideale uitstraling, maar eigenlijk is hij een van de meest verschrikkelijke spelers op onze Belgische velden. Hij beledigt scheidsrechters. Hij is kleinzielig. Hij is gewoon bijzonder irritant.

Enfin, dat kan en mag je nog vinden. Maar daarna stuurde je jezelf niet alleen tegen de vangrail, maar er ook nog eens helemaal over. Het verbaast me wel een beetje, want ik zag dat de psycholoog aanwezig was in het stadion. Maar blijkbaar heeft die nog steeds niet het recept gevonden om Hans kalm te krijgen. Je wreef letterlijk in je handjes toen je het woord psycholoog uitsprak, de blik erbij was die van zelfgenoegzaamheid. Eindelijk zag je je kans schoon. Op deze ultieme afrekening zat je al sinds je afscheid te broeden.

Met je giftige pijlen gaf je ons een nog betere inkijk in het hoofd van hoe er wordt gedacht bij het leiden van een wedstrijd

Mentaal welzijn, meneer Boucaut, ooit al van gehoord? Of ben je vergeten dat Frank De Bleeckere je op het juiste spoor moest zetten toen je in het seizoen 2016-2017 na een reeks onbegrijpelijke blunders geen wedstrijden in play-off 1 meer mocht fluiten? Het geheugen kort, de rancune groot. Mooie mensen zitten anders in mekaar. Je schoffelde het cadeau van Vergoote ineens onder de antieke kast, beste Alexandre. Als je in ‘La Tribune’ al een ladder wou beklimmen, zette je hem tegen de verkeerde muur. Het scheidsrechterskorps, dat de voorbije weken door het stof moest, is niet gediend met je venijnige uithaal. Integendeel. Het hoongelach zwelt nog aan. Zoals schapen die geschoren worden, zaten ze stil te wachten. Maar jij vestigt de aandacht nog eens op de essentie van het probleem. In plaats van door begripvolle zorgverleners en bemiddelaars worden voetbalwedstrijden blijkbaar te vaak geleid door egotrippers die zich belangrijker vinden dan de echte artiesten op het veld. Dat zouden we toch kunnen denken als we jou horen spreken.

Weet je, meneer Boucaut, niemand die ooit gevoetbald heeft snapt wat er zich in Anderlecht-AA Gent heeft afgespeeld. Elke mens die ooit tegen een bal trapte en zich in het hoofd van Kandouss en Arnstad inleeft, keurt het doelpunt van Julien De Sart goed. Zo moeilijk is het allemaal niet. Als je met een open blik fluit of in de VAR-kamer zit, kunnen de juiste beslissingen niet uitblijven. Maar je gaf ons met je giftige pijlen in ‘La Tribune’ een nog betere inkijk in het hoofd van hoe er wordt gedacht bij het leiden van een wedstrijd. Daar loopt het dus fout. Nog een vraagje, beste Alexandre. Na de fysieke testen vorige zomer besloot je plots een einde aan je carrière te maken. Is er een oorzakelijk verband tussen beide of mogen we dat niet weten? Het zou een verklaring kunnen zijn voor opborrelende frustraties meer dan een half jaar nadat je een laatste keer een wedstrijd leidde. En nu ben je het helemaal… uitgefloten.

Vriendelijke groeten,