Laura Schuyesmans (27) leeft met een deadline. De jonge West-Vlaamse lijdt aan een chronische ziekte waardoor ze wellicht maar tien jaar meer te gaan heeft. Laura werkt bij Oxfam, engageert zich als covoorzitster voor Jong Groen en maakt tweewekelijks een openhartige column voor deze krant. Ze wisselt af met Jan Devriese, de stukjesschrijver die leeft tussen deadlines.
Heb jij ooit al 100 (honderd!) kilometer gewandeld? Of zelfs gelopen? Ik eerlijk gezegd niet, maar ik was dit weekend wel getuige van 150 ploegen die het probeerden…
Net zoals vorig jaar was ik twee dagen vrijwilliger op de Oxfam Trailwalker in Saint- Hubert. 220 ploegen stonden aan de start om 25 óf 100 kilometer te wandelen en zo hun steentje bij te dragen voor een eerlijkere wereld. En dat op de heuvelachtige paden in pittoreske plekken in de Ardennen. Gekkenwerk, of toch niet?
Als vrijwilliger sta ik keer op keer versteld van de rollercoaster aan emoties die je ziet en voelt tijdens die dagen. Aan de start zie je de enthousiaste, vastberaden blikken bij de deelnemers, later zie je de dankbaarheid als je hen enkele partjes sappige appelsien geeft onderweg, maar hoor je even goed de schreeuwen vol pijn wanneer de blaren of krampen worden behandeld bij de checkpoints door artsen en kinesisten. Wat zou jij dan doen? Zou jij doorgaan als je hele lichaam schreeuwt om te stoppen?
“Als we iets echt willen, kunnen we bergen verzetten… zelfs al is ons lichaam uitgeput”
Opgeven stond alleszins niet in het woordenboek van deze ploegen. De teams deden er alles aan om allemaal samen de finish te bereiken: lopend, wandelend… of strompelend. Stoppen deden ze enkel als hun supportersploeg of aanwezige artsen hun blessures te zwaar vonden of wanneer ze de pijn echt niet meer konden harden. Deze mindset, hun mentale kracht is ongelooflijk inspirerend. Ze tonen dat we allemaal zoveel meer kunnen dan we denken als we maar die knop in ons hoofd kunnen omdraaien. Als we iets echt willen en dat zo in ons hoofd prenten, kunnen we bergen verzetten, zelfs al is ons lichaam uitgeput. Het is een kracht die de deelnemers diep uit zichzelf haalden, maar ook vinden in de ondersteuning en solidariteit van hun teamgenoten en hun supportersploeg. Samen staan ze sterk en kunnen ze bijna alles aan.
Mochten we met deze mindset zo verenigd en zo sterk samenwerken aan een eerlijkere en meer welvarende wereld, dan leefden we al snel in een totaal andere samenleving. Een wereld waarin organisaties als Oxfam niet meer nodig zouden zijn, want er zouden geen mensen meer leven in armoede of uitgebuit worden… Misschien een reden om volgende keer mee te stappen?
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
