Dat KV Oostende spartelt om boven water te blijven, is elke week op het veld en elke dag in het klassement te zien. Degradatie lijkt niet meer te ontlopen. Dat ook financieel het water aan de lippen staat bij KVO, is ook al langer bekend. Dat de ontgoochelde fans vuren op de Amerikaanse eigenaars, is eigenlijk een logisch gevolg. En dat ceo Gauthier Ganaye tal van mislukte transfers én een foute trainerswissel wordt aangewreven ook.
Reden voor ons om eens diep te duiken in de buik van de club: wat is bij dat ooit zo sympathieke KVO toch gaande? Wat we vernamen van een aantal ex-KVO’ers was vaak ontstellend. Spontaan en onafhankelijk van elkaar uitte iedereen zijn of haar bezorgdheid over de toekomst van de Oostendse eersteklasser. Maar wel anoniem – veelal met reden. We hebben de vaak wilde verhalen gecheckt, alles bij iedereen op tafel. Veelal was het woord tegen woord, al werden ook tastbare bewijzen voorgelegd… waar dan weer een uitleg voor was. We hebben dagenlang nagedacht wat we moesten doen met al die duistere info, want we wilden niet nog een bommetje gooien op een club die al half in elkaar is gestuikt.
Het dient gezegd: de verdediging van Ganaye en Brackez mocht er zijn. Elk zijn waarheid
Uiteindelijk hebben we alles gebundeld – negen bronnen – en voorgelegd aan de eindverantwoordelijke van de club, ceo Gauthier Ganaye. En aan ‘medebeschuldigde’ teammanager Bart Brackez. Zij kregen een correct wederwoord. Het dient gezegd: hun verdediging mocht er zijn. Elk zijn waarheid.
Wat overbleef: zelfs eersteklassers met een budget van meer dan 10 miljoen euro en een Amerikaans management mogen nog altijd vergeleken worden met FC De Kampioenen. De vergelijking werd lang geleden, nog voor het Marc Coucke-tijdperk, al gemaakt en is volgens een van de insiders met wie we spraken nog steeds ‘helemaal juist!’. FC De Kampioenen, het was nog een van de vriendelijkste omschrijvingen. Want: KVO heeft (nog steeds) veel van de charme van een gezellige volksclub maar worstelt tegelijk met een verregaand amateuristisch beleid, doorspekt met intriges en geruzie.
Het zal niet de enige profclub zijn die op die manier bestaat. Om maar één voorbeeld te geven: in zowat elke club klagen jeugdtrainers, makelaars en ouders over te weinig kansen voor hún beloftevolle jongens. En we maken ons ook geen illusies: weinig of geen voetbalclubs zonder intriges en afgunst intern, dat bleek ook laatst uit het Humo-verhaal over Anderlecht. Het is en blijft een bedrijfssector met eigen waarden, normen en regels. En soms nog steeds met de walm van cafévoetbal. Maar wat rommelt in de buik van KVO is gezien de precaire situatie van de kustploeg wel relevant. En onheilspellend. Daarom: wat gebeurt daar allemaal bij KVO?
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
