Niet de stunt van Zulte Waregem en zijn kersverse trainersduo Simons-De fauw, niet de bijna-halve stunt van Cercle Brugge bij leider Union en zelfs niet de best aardige en vooral spannende topper tussen Club Brugge en Anderlecht beheersen de headlines na het voetbalweekend. Maar ‘Kompany’… ‘racisme’… ‘bruine aap’.
Schandelijk en beschamend wat de Anderlechtcoach en enkele spelers van zijn ploeg moesten horen van ‘Club-supporters’. Zeer terecht dat alweer uit alle hoeken wordt geroepen: niet alleen dat al te diep ingeworteld racisme ‘veroordelen’ maar op zoek gaan naar de schuldigen en zwaar straffen. Zéér terecht. Want het zal toch maar om enkelingen gaan, klinkt door. Dat valt te hopen, al durven wij wel enkele kanttekeningen maken.
Al járen – al zeker sinds driftkikker langs de lijn Michel Preud’homme – kennen wij het Brugse legioen niet alleen als het trouwste (duimpje) maar ook als het heftigste en jawel, het meest agressieve, van heel 1A. In ‘gewone’ wedstrijden vertaalt zich dat vooral door systematisch op élke scheidsrechterlijke beslissing tegen Club, hoe juist ook, te reageren alsof blauw-zwart het grootste onrecht is aangedaan. Alles wat niet-blauw-zwart is, is De Vijand.
Agressief sfeertje
En tegen aartsrivaal Anderlecht – stadsrivaal Cercletje is gelukkig meer folklore – mogen telkens weer alle remmen los. Krijg je het gevoel dat paars-wit wordt opgewacht door 20.000 middelvingers, zo’n agressief sfeertje. En dan kan je echt niet spreken van de ‘beste supporters’ van het land.
Het racisme komt van enkelingen, maar de vijandigheid waarmee hun ex-lieveling Lior Refaelov 90 minuten lang werd bejegend was massaal. Alsof iedereen iedereen meesleurde. Nog begrip dat een Club-fan het niet over zijn blauw-zwart hart kan krijgen te applaudisseren voor een paars-witte maar je kan gewoon ook niets doen. En zo’n sfeertje wordt dan door de onderbuik van de fans, bedwelmd door haat, geventileerd in ‘bruine aap’. Intriest.
Supporters sensibiliseren
Tegen die enkelingen moet Club daadkrachtig uithalen, maar een sensibilisering van zijn supporters, dat het allemaal minder agressief kan, dringt zich nu – nu de etter is bovengekomen – wel op. Het tart alle verbeelding: juichen voor Mata en tegelijk Kompany en co zo neerhalen. En het mag heus niet spelen dat ‘bruine aap’ werd geroepen naar ‘voetballers die zoveel betekend hebben voor het land’, het mag nóóit geroepen worden.
Maar een begin zou al kunnen zijn: een groot deel van de 20.000 man in de tribunes (rond getal, er zitten best wat rustiger supporters bij) een beetje heropvoeden. Want er zijn ook tweets van supporters: wat ik soms allemaal hoor in de hoofdtribune… Les 1. Voetbal is geen oorlog. Les 2. Niemand is De Vijand. Les 3. Emoties kunnen ook proper.
Reageren? frank.buyse@kw.be
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
