Drie ganzen, twee kikkers en een konijn

Lien Vansteenbrugge vertelt over haar leven in Tielt.

Bijna tien jaar lang keek ik bij de ochtendkoffie uit over maïs- of aardappelvelden en de loods van De Stalen Greep. De loods blijft, de velden niet. T-park is in volle ontwikkeling, het laatste verkavelingspareltje van Tielt. Bij de aankondiging van de plannen hield ik mijn hart vast. Ik had met lede ogen toegekeken hoe de huizen op elkaar gepakt oprezen in de Bedevaartstraat en doopte het project tot ‘het concentratiekamp’. Vastgoedeuro’s geconcentreerd in minuscule tuintjes netjes gescheiden met geweven staaldraad.

Mijn scepsis nam af toen een jaar geleden een in hip geruit pak gehesen makelaar een woordje uitleg kwam geven. Wandel- en fietspaden, een doordachte visie én een park van 5ha. De digitale animaties toonden reigers die over de hoofden van gelukkige wandelaars scheerden en wuivende bomen tussen lichtrijke woningen. De kapstokbrede glimlach van het geruite pak leek zowaar oprecht.

“Ik spotte twee kikkers die de liefde bedreven”

Vorige zondag nam ik de proef op de som. Tijdens de donkere winter en regenlente is er al heel wat werk verricht. Het park begint vorm te krijgen. De bankjes staan er, de jonge bomen zijn in grote getale aangeplant en er zijn meerdere idyllische brugjes over in elkaar overvloeiende waterpartijen. Ik zag drie witte ganzen gezapig waggelen en verderop kon ik twee kikkers spotten die luidkwakend en schaamteloos de liefde bedreven. Iets verder holde een konijn over het nu nog uitgestrekte grasveld. Ik glimlachte even breed als de makelaar.

Tevreden keerde ik over de vele paadjes huiswaarts. Eén daarvan ligt vlak achter mijn tuin. Ook handig. Ik mag al eens mijn sleutel vergeten. Dan bel ik met het schaamrood op de wangen aan bij de buren die mij doorgang verlenen door hun living om dan de omheining over te sukkelen.

Na een avondje stappen kon dat natuurlijk niet. Dan wankelde ik beschonken op hoge hakken door de mais of aardappelen om me achterlangs een weg naar mijn bed te banen en geloof me, dat is geen sinecure.

Voorlopig alleen maar voordelen dus. Ik hoop alleen dat mijn kater, bij het wegvallen van zijn natuurlijk muizenparadijs, niet plots trots een gans in mijn keuken komt deponeren.