De lente is… je oor op een berkenstam leggen en letterlijk de lentesappen horen stijgen… (advies van een kunstenares, die ook aan Reiki doet). Mensen die in allerijl nog een of meer wilgen knotten. Plots veel meer vissers zien aan de oevers van de Fabriekepit in Houthulst en bij andere viswaters. De vogels die zich echt niet meer kunnen inhouden en enkele versnellingen hoger schakelen in zingen en hun nestactiviteiten. Katjes van hazelaars, elzen en andere boomsoorten die al uitlopen.
Krokussen, paas- en andere eerste bloemen in de natuur. ‘s Nachts thuiskomen en op de Blankaartvijver de winterganzen werkelijk ongelooflijk druk horen doen. Gezellig keuvelend wellicht over de reisroutes van straks, terug naar het Hoge Noorden. Van een buurtbewoner horen dat het vrouwtje van Bill de ooievaar terug in Merkem-broek is aangekomen en dat de verdere kweek van onze ‘mooiste vogel’ weer in orde komt… ‘Plots’ allereerste lammetjes in de wei…, nog wankel op dunne pootjes.
De lente is ook lichtjes vloeken, omdat overal (en echt overal) weer onkruid de kop opsteekt. In het weekend verbaasd opkijken hoeveel groepjes wielertoeristen weer hun plek opeisen op de openbare weg. Hen bewonderen voor hun gedreven sportiviteit, de groepsdynamiek. Ook alsmaar meer vrouwelijke coureurs, met flegma en flair. Hopen op spontane fairplay op de beperkte ruimte van de weg. Je proberen niet verrot te schrikken hoe motards plots in je rug of voor je opduiken. En natuurlijk: het is altìjd lente… in de ogen van de tandartsassistente!
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier