Arme Paul, zijn vrienden hadden hem nog zo gewaarschuwd. ‘Doe het niet, Paul, daar ga je problemen mee krijgen’. Maar Paul lachte het weg en zette door. Het terras-café ‘Peanut Republic’, een aloude glorie uit de jaren tachtig die Paul in ere herstelde op domein De Gulden Spoor in Kortrijk, herrees. De eerste week was een succes. Maar onlangs werd dat ‘herstel in ere’ in vraag gesteld. Is de ‘Peanut Republic’ nog wel van deze tijd, vroeg men zich op sociale media af? Is het logo, een zwarte boy met dito kroeshaar en volle lippen, niet gewoon een racistisch fossiel uit een niet zo heel ver en koloniaal verleden?
Neen, Paul, latent racisme is géén ‘peanuts’
‘Maar Paul was zich van geen kwaad bewust. Hij heeft dit niet zo bedoeld”, verdedigen vrienden en kennissen hem. Dat Paul Drèze geen uitgesproken racist is, beamen ook zijn critici. Maar ook onbedoeld – of latent – racisme is nog steeds een huizenhoog hedendaags probleem. Het is net die problematiek van stereotypering, vooroordelen en ‘onbedoeld’ racistisch discours die onze maatschappij nog steeds van racistisch rot voorziet. Met horecazaken als de ‘Peanut Republic’ herbestendig je deze ideeën bij de jongere generatie, die zulke zaken makkelijk oppikt én cultiveert.
Mowgli
Dus neen, Paul, latent racisme is géén ‘peanuts’. En toch heb ik begrip voor zijn vergissing. Want net als Paul heb ook ik me al eens schuldig gemaakt aan onbedoeld racisme. In mijn Kortrijkse vriendengroep wordt er regelmatig heen en weer geschertst. U weet hoe dat gaat (en meestal gaat dat – let op, hoog niveau – over de lichamelijke staat van de ander). Maar bij één vriend keert altijd hetzelfde thema terug. U raadt het al: zijn afkomst. De roots van die vriend liggen namelijk in Zuidoost-Azië. ‘Mowgli’, noemen we hem vaak. Of ‘doen ze dat daar in Bangladesh ook zo misschien?’
Dat is, hoewel verkondigd in intieme kring en vergezeld van een liefhebbende grijns, óók een vorm van stereotypering en latent racisme. En wat nog het ergst is: die vriend ziet daar zelf geen graten in. Hij wordt er al z’n hele leven mee geconfronteerd, en is het gewoon. Net die berusting moeten we tegengaan. Door een publiek debat te starten, mensen aan te spreken en het bewustzijn te doen groeien. Want, helaas, het ‘onbedoeld’ racisme in onze maatschappij is nog lang niet dood. Dat heeft het debat rond ‘Peanut Republic’ op een pijnlijke manier opnieuw bewezen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
