“André lijkt dan toch meer op een kluizenaar dan ik eerst dacht. Zij het op zijn geheel eigen manier”

André Hornebecq kan elk moment uit zijn caravan gezet worden. © JS
Jan Steenhoudt
Jan Steenhoudt Editieredacteur KW Kortrijk – Menen – Waregem

Kluizenaar André Hornebecq wil in zijn caravan onder de brug blijven wonen. Hij heeft het goed in Spiere-Helkijn, ook al leeft hij met zijn vijf katten en dozijn kippen te midden een berg opeengestapeld vuilnis.

Om hygiëne bekommert André zich duidelijk niet. Hoe kan hij ook, zo zonder een plek om zich te verzorgen of te wassen. Hij heeft ook geen geld om eten te kopen. Bovendien moet het door de koude van de laatste weken geen pretje zijn geweest in zijn aftandse onderkomen onder de brug. “Maar ik heb een gasvuurtje en bergen dekens”, zegt hij schouderophalend. Als ik hem wat te eten aanbied, wuift hij me weg. “Ik heb meer dan genoeg.”

Zilverwitte baard

André is duidelijk een plantrekker. Dat moet ook als je kluizenaar bent. Of zo wordt hij de laatste tijd toch omschreven. Ach, het kluizenaarschap. Het is een levenswijze waar ik tot voor kort een nogal idyllisch beeld over had. Het beeld van een oude, wijze man met zilverwitte baard, zittend op een steen in de bergen. Hij spreekt reizigers aan over de zin van hun leven. Helder als een waterval legt hij uit dat die onoverkomelijk lijkende problemen in het niets vallen bij het oneindig universum dat ons omgeeft. Tevreden zijn met wat je hebt, dát is de sleutel tot geluk, bezweert de kluizenaar. Waarna hij de verbouwereerde reizigers jolig wandelen stuurt.

Dat beeld van een kluizenaar klopt dus niet helemaal. Of toch niet in het geval van André. Hij is een solitair, dat wel. En die lange grijze baard is net niet zilverwit. Verder is er weinig idyllisch aan zijn situatie. André zit naar eigen zeggen tot over zijn oren in de schulden. De gemeente Spiere-Helkijn kan hem ook elk moment tot een verhuis dwingen. En toch. Toch heeft de man me onbedoeld aan het denken gezet. Dat ik het nog niet zo slecht heb, daar in mijn huisje aan het Astridpark. En dat ik een journalist ben zonder noemenswaardige problemen in mijn leven. Een journalist die zich – zo blijkt – alweer vergist. Want André lijkt dan toch meer op een kluizenaar dan ik eerst dacht. Zij het op zijn geheel eigen manier.

Reageren? Jan.steenhoudt@kw.be

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier