Amai, mijn voet(en)

De Tieltse schrijfster Ann De Craemer geeft tweewekelijks een inkijk in haar leven.

Dat bewegen gezond is, daar hoef ik niemand van te overtuigen. Sinds een week of drie voelt bewegen echter niet zo gezond meer: ik heb een blessure aan mijn rechtervoet. Een maand geleden kreeg ik veel pijn aan mijn hiel – stappen werd moeizaam. De huisarts dacht hielspoor; ik nam ontstekingsremmers en deed stretchoefeningen, maar niets hielp. Foto laten maken dan maar en daaruit bleek dat er een scheur zit in de pees onder mijn hiel.

Ik heb binnensmonds luid gevloekt, want een scheur lijkt me een herstel van lange duur te zijn. De orthopedist vroeg of ik misschien van een hoge muur was gesprongen en zocht daarin een verklaring voor de scheur. Totaal niet: ik ben te oud geworden om halsbrekende toeren uit te halen.

“Stappen naar de markt is al een hele onderneming”

De dokter gaf een inspuiting met cortisone en ik dacht dat daarmee de pijn zou verminderen. Helaas: we zijn drie weken verder en het is nog erger geworden.

Je gaat er niet van dood, maar ik heb al veel gezucht, net omdat ik zoveel van bewegen houd, en meer bepaald van wandelen. Vroeger zag ik dat niet echt als een sport en had ik het meer voor hardlopen en fietsen, maar nu geniet ik het meest van lange wandelingen.

Ik was van plan om deze winter vaak een wandeling te doen die de vader van mijn beste vriendin veel doet sinds hij in Tielt woont: van het centrum naar de Poelberg. Nu is stappen van mijn appartement naar de markt al een hele onderneming, dus ik zal geduld moeten oefenen. Ik heb dus maar één wens voor onder de kerstboom: een gezonde voet.