Zou het dan zo geklonken hebben, dat gesprek tussen Philippe Clement en Ruud Vormer bij de start van het seizoen…?
– “Ruud, je wordt wat ouder, en …”
– “Oh coach, ik kan nog lekker ballen, hoor.”
– “Weet ik, Rudi. Maar het wordt een zwaar seizoen en op je 33ste zal je niet…”
“… alles meer kunnen spelen? Ach, coach, ik ben nog een jong veulen! Maar begrip hoor, eens lekker op het bankie, tegen Eupen of zo, geen probleem! Maar ik moet nu wel weg coach, Rosie kan niet op de kleintjes letten.”
Waardoor hij het niet meer zal hebben gehoord: zal je niet… mogen meespelen in de Champions League. In de absolute topmatchen. Eén keer mocht de aanvoerder starten. In Manchester. Omdat Balanta geschorst was. Verder kwam hij in de hele Champions League campagne 2021-2022 waarin ‘zijn’ Club historie wilde schrijven aan precies 156 speelminuten. En nu is Club uitgeschakeld, is in heel West-Vlaanderen zijn tandengeknars te horen en begrijpt de spelersgroep het ook niet helemaal. Zo zonder de captain en de ziel van de ploeg moeten overleven ten huize Mbappé-Messi…?
Wij begrijpen het ook langs geen kanten. Trainers hebben altijd een uitleg en natuurlijk is het achteraf makkelijk praten én weinig kans dat het allemaal anders was afgelopen mét 500 speelminuten voor Vormer. Maar Club kan echt (nog) niet zonder zijn aanvoerder. Zei Mata na Genk ook letterlijk… Kon dat nu echt niet, een 4-4-2 mét Vormer en Balanta als extra buffer voor Hendry en … Mechele? Waarom er plots N’Soki en Sandra ingooien? Waarom willen coaches altijd zoveel impact? Natuurlijk kunnen we alleen maar blij zijn met de bloei van de eigen jongeren De Ketelaere, Nmamba, Van der Brempt nu ook Sandra. En natuurlijk viel het CL-debuut van Charles De Ketelaere tegen PSG in oktober 2019 (het werd toen ook wel… 0-5) beter mee, maar woensdag was het debuut van de pas 17-jarige Sandra, al is hij onmiskenbaar een toptalent, een verkeerde ‘gok’. En de uitleg klonk fout “verder bouwen op de structuur”…: Sandra had één competitiematch gespeeld…
Om maar te zeggen: het afscheid van het Europees voetbal smaakt zuur. Het enige positieve was de 1-1 thuis tegen PSG en de 1-2 in Leipzig. Maar daarna víér pakken slaag, 18 goals om de oren in vier matchen… Waardoor we ook zouden kunnen gaan denken: PSG had er in Brugge totaal geen zin in (vergelijk met de eerste helft van woensdag) en Leipzig had thuis tegen Club een complete offday (vergelijk met Leipzig in Brugge). Maar dat zou vooral te kort doen aan de fantastische prestatie van Club in Leipzig.
Anderzijds, dat is misschien wel het goede nieuws: zelfs al had Club – mét Vormer en Mechele – gewonnen in Parijs, het had niets uitgemaakt: Leipzig won ook van City. Club moet nu vooral lessen trekken. Staat eigenlijk nog altijd even ver als vorig seizoen al wil het zich toch zo graag nestelen in de Europese subtop. Overwinteren tegen clubs als Dortmund, Zenit en Lazio zoals vorig seizoen kunnen ze wel, maar verdere stappen zijn niet gezet.
Oké, PSG en City en Leipzig zijn een andere wereld maar juist die wereld intrekken zonder je kapitein, is onbegrijpelijk. En zorgt voor onrust. Onrust die Club alleen maar kan wegnemen door zich nu eindelijk in de competitie opnieuw eens soeverein te tonen. Of er vallen brokken bij de landskampioen. Zeker als Clement geen oplossing vindt voor Vormer, de baas in de kleedkamer. Want die gaat toch niet meer lekker op het bankie zitten tegen Zulte Waregem, zondag. Laat staan tegen Anderlecht, volgende week…
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
