Toen ik in oktober 1985 in Veurne kwam wonen, had ik al een bezoek gebracht aan het pas geopende Nationaal Bakkerijmuseum Walter Plaetinck Zuidgasthuishoeve. Mijn eerste beeld hiervan blijft de grote oude schuur, langs de Iepersesteenweg bij het binnenrijden van Veurne, waarin veel oude materialen uit de bakkerijwereld waren samengebracht. Broden uit vele landen en diverse soorten graan werden er gepresenteerd en heel veel antieke werktuigen uit de bakkerswereld. Het deed mij wat denken aan het Bachten de Kupe-museum in Izenberge, maar met focus op de bakkerswereld.
In vier decennia kwam ik een vijftal keren (altijd gratis) op bezoek. Ik zag gaandeweg veel vernieuwing: introductie van workshops, het ruimer aanbod en de totale renovatie van recente datum. Na de grondige make-over kwam het museum volledig in handen van stad Veurne, voorheen was een private vzw de uitbater.
“Een mobiel bakoventje werd gebruikt voor evenementen en publiciteit op verplaatsing”
Walter Plaetinck, collectioneur en pionier van het museum heb ik nooit gesproken. Hij was geen Veurnenaar, maar afkomstig van Evergem bij Gent; zijn vader was bakker in het dorp. Later zou hij gaan wonen in Wenduine. In de jaren 80 was hij heel veel in Veurne aan te treffen, op de site van de Zuidgasthuishoeve. Beroepshalve vertegenwoordiger van Puratos bakkerijgrondstoffen, deed hij heel veel promotie voor het nieuwbakken museum in onze stad.
In mei 2006 werd Walter ereburger van Veurne, in een select gezelschap van voornamelijk artiesten. Brood- en banket en zeker ook chocolade, waren zijn domein. Eigenlijk was Walter op zijn manier ook kunstenaar: banketbakkers maken eetbare kunstwerkjes.
In de beginjaren werd een mobiel bakoventje gebruikt voor evenementen en publiciteit op verplaatsing. Het bakken in de mobiele oven werd voor het 40-jarig bestaan in 2025 herhaald in Veurne en deelgemeenten. Het Veurnse museum toont de producten en de gereedschappen. Wie zelf wil bakken, kan regelmatig deelnemen aan een workshop. Bijvoorbeeld koekjes van eigen deeg bakken. Heerlijk om achteraf van te smullen…
