Collega’s zullen betreurde vrachtwagenchauffeur enorm missen: “Dit is onwezenlijk!”

Cédric was in de fleur van zijn leven en laat drie kinderen achter. © CLL
Redactie KW

Het dramatische ongeval van dinsdagvoormiddag, waarbij twee mensen in Wijtschate het leven lieten, blijft nog nazinderen. Niet in het minst bij de collega’s van de trucker die helaas nooit meer huiswaarts zal keren. “Ik zag hem maandag nog bij een klant, dinsdag was hij er niet meer. Dit is onwezenlijk!” Pascal De Telder, eveneens aan de slag bij transportfirma H.Essers, probeert het voorval en het verlies van zijn collega en vriend nog steeds te plaatsen.

“16 jaar lang kende ik hem al, van zodra hij voor het eerst het bedrijf binnen stapte was de klik er en die is nooit meer verdwenen.” Met een krop in de keel schetst Pascal een beeld van Cédric, een man met een onmiskenbare passie voor zijn job. “Een job? Vrachtwagenchauffeurs hebben een passie en Cédric had die misschien nog het meest van al. Een gedreven kerel, altijd gemotiveerd en tegelijk ook altijd met de voeten op de grond. We zagen elkaar drie totvier keer per week en keer op keer was ik verbaasd over zijn capaciteit om overal het positieve in te zien. Als vrachtwagenchauffeur worden we permanent blootgesteld aan stress maar Cédric? Die wist steevast hoe hij de stress kon omvormen in een glimlach. Het maakt niet uit welke opdracht hij kreeg voorgeschoteld: hij klikte zijn gordel vast en hij schakelde zijn truck in versnelling.”

Drie kinderen

Cédric, met zijn 46 jaar, was in de fleur van zijn leven en laat drie kinderen achter. “Ik denk dat er niemand in het bedrijf is die niet wist dat Cédric drie kinderen had. Zo trots was hij op zijn kroost! Die moeten nu allemaal verder zonder hun papa, een gruwelijke gedachte.”

Berucht kruispunt

Tijdens het betoog komt de plaats van het noodlot eveneens naar boven, een plaats die vooral in de wereld van de truckers bekend is. “Bekend? Zeg maar eerder gevreesd”, klinkt het overtuigd bij Pascal. “Heel wat van onze collega’s kenden die specifieke uithoek van het land en waren altijd extra aandachtig als ze er voorbij moesten. De ongevallen waren er schering en inslag. Als je met een tientonner op de hoofdweg rijdt en plots doemt een ander voertuig voor je op? Dan kun je enkel maar hopen op een mirakel. Zo een gevaarte stop je niet zomaar. Ik woon er zelf maar enkele minuten vandaan en de lijst van ongevallen daar is eindeloos lang. Dat net Cédric daar het leven moest laten! Het lijkt wel een nachtmerrie. Ik ben bijna op pensioen en ben blij dat ik mijn carrière kan afsluiten zonder noemenswaardige voorvallen. Wie hele dagen op de baan is zal het met ons eens zijn: het is een gevaarlijke stiel geworden. Cédric was in vergelijking met mij nog piepjong en moest alles nog meemaken. Dat net hij nooit meer naar huis zal komen? Het is net alsof we in een nachtmerrie leven.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier