“Niemand belde hulpdiensten”: Mylano (13) breekt enkel bij aanrijding tijdens schoolactiviteit

Mylano verplaatst zich in huis met een rolstoel. Mama Debbie, tweelingbroer Lyano en Neymar poseren mee. © foto FODI
Patrick Depypere
Patrick Depypere Medewerker KW

Mylano Baelen (13) uit Ingelmunster zal vrijdag 29 maart niet vlug vergeten. Met Prizma Middenschool vertoefde hij enkele uren op het sportstadion om er spelletjes te spelen, waarna de paasvakantie begon. Op het sportterrein reed een bestelwagen van de technische dienst van de gemeente Mylano aan. Hij liep een dubbele enkelbreuk op. “Ik ben boos. Een kind wordt aangereden, schreeuwt het uit van de pijn, maar niemand belt de dienst 100 of politie op”, zegt mama Debbie Leman.

Mylano is de zoon van Jens Baelen en Debbie Leman uit de Bruggestraat 207. Zijn papa werkt als technicus, zijn mama heeft haar eigen hondentrimsalon Diamond Pets. Mylano heeft nog drie broers: Kyani (16), tweelingbroer Lyano (13) en Neymar (12). Hij zit in het tweede middelbaar van de Prizma Middenschool Ingelmunster. In zijn vrije tijd voetbalt hij bij Dosko Beveren IP. Mylano vertelt wat hij meemaakte.

“Heel de school was present op het sportstadion, waar we allerlei spelletjes mochten spelen, zoals touwtrekken, hoepelen, in een zak springen… Ik was buiten aan het hoepelen. Ik wilde de hoepel terughalen. Daar reed een auto van de technische dienst van de gemeente traag voorbij. Ik kreeg een duw van de rand van de autoband. Toen dit gebeurde, schreeuwde ik luid. Een leerkracht nam mij mee naar binnen en zette mij op een stoel. Ik had enorm veel pijn”, zegt Mylano. “De chauffeur stapte uit, kwam binnen kijken en zei wat er was gebeurd. Die man zei dat hij iets voelde en direct stopte. Hij zei ook: het is die kleine zijn schuld!”.

Gebroken enkel

Mama Debbie kreeg een telefoontje van school. “Ik werd verwittigd dat mijn zoon tegen een bestelwagen was gelopen. Die persoon kon het niet juist uitleggen, want hij had het niet gezien. Volgens die man was mijn zoon lijkbleek. Ter plaatse zag ik meteen aan zijn tweelingbroer dat er iets niet klopte en dat het erger was dan wat er werd gezegd aan de telefoon. Meerdere klasgenoten waren getuige en vertelden eveneens wat er was gebeurd. Ik zag direct dat hij een gebroken enkel had, inclusief schaafwonden. Een verantwoordelijke van de sporthal had er ijs op gelegd, maar niemand had de dienst 100 of de politie gebeld. Ik mocht nog zelf mijn zoon van de sporthal tot aan de parking dragen. Op de spoeddienst vertelden ze me dat bij zo’n ongeval zowel de dienst 100 als de politie erbij geroepen moest worden.”

“De chauffeur zei: Het is die kleine zijn schuld!”

“In het ziekenhuis vernamen we dat Mylano twee breuken aan zijn rechterenkel had opgelopen. Ik belde naar de politie met de vraag wat ik moest doen. De eerstvolgende vrije afspraak was dinsdag 2 april om 14 uur. Daar heb ik dan opnieuw alles verteld in het bijzijn van mijn zoon. Door de paasvakantie kon ik niet direct iemand van de school bereiken. Ik stuurde wel een bericht naar de burgemeester, die daarna iedereen opbelde die erbij betrokken was. De school en de gemeente brachten de verzekering op de hoogte en deden op dat gebied het nodige.”

Geen driedaagse

Debbie is ontgoocheld, heel boos zelfs. “Dit ongeval gebeurde aan de ingang van de nieuwe kleedkamers op het sportterrein. Al die jongeren waren daar zo’n 2,5 uur activiteiten aan het volgen. Enkel in de voormiddag en net dan reed er daar een bestelwagen door. Ik vind het erg dat niemand er de dienst 100 of politie bij haalde. Ze lieten mijn zoon een beetje in de steek. Mylano zat al tien dagen in een open gips, maar deze week hoorden we dat zijn gips niet goed werd aangebracht. Hij zit nu opnieuw in het gips. Zijn achillespees was al wat korter geworden. Binnen veertien dagen moeten we weer naar het ziekenhuis.”

“Als het niet lukt, mag Mylano van thuis uit les volgen. Er zijn immers veel trappen in zijn school. Begin mei gaat zijn klas voor drie dagen met de fiets naar Brugge en bezoeken ze het het stadion van Club Brugge. Mylano kan niet mee en ook zijn tweelingbroer ziet het niet zitten om mee te gaan. We werden al opgebeld van de school hoe het met Mylano gaat. Zelf contacteerden we een advocaat om meer te vernemen over hoe we dit verder moeten opvolgen”, besluit Debbie.

“Niet aan lot overgelaten”

In een eerste reactie bevestigde schepen van Sport Jan Rosseel dat er een jongen gewond was geraakt op het sportstadion. “Hij werd niet aan zijn lot overgelaten. De turnjuf en onze medewerkster sport waren bij hem. De verzekering werd meteen op de hoogte gesteld en volgt dit verder op.”

Ina Cool van Prizma Middenschool mailde eveneens dat er iemand bij de jongen was. “De ouders en de schoolverzekering werden onmiddellijk door de school op de hoogte gebracht. We blijven als school verder contact houden met de ouders over het verdere genezingsproces. We hopen op een spoedig herstel!”

Op onze vraag aan schepen Rosseel hoe het kwam dat er daar een bestelwagen reed op het moment dat er veel kinderen waren, én waarom niemand de dienst 100 opbelde, liet hij het volgende weten: “Onze technische dienst was aan het werk op de site. Er zijn momenteel veel werken bezig op het sportstadion. Er werd voor de jongen gezorgd. De sportjuf en iemand van de sportdienst zijn bij die jongen gebleven. Zij hebben op dat moment de situatie correct ingeschat. Ik betreur het dat – ondanks de juiste zorgen die het slachtoffer kreeg – dit plots wordt uitvergroot. Zowel de school en de sportdienst deden correct hun werk.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier