Tom ‘Winnockios Garden’ Winnock begeleidt andere tuinierders

"De opstart is het moeilijkst, daarna kun je aan lazy gardening doen", zegt Tom. (Foto WVH)
Redactie KW

Onder de naam ‘Winnockios Garden’ start Tom Winnock (34) uit Oostduinkerke met een bijzonder bijberoep. Hij wil zijn verworven kennis over de permacultuur doorgeven aan andere tuinierders. “Zo kunnen zij ook op een duurzame genieten van al wat hun tuin hen te bieden geeft.”

Tom Winnock werkt in hoofdberoep bij Fluvius en woont sinds vijf jaar in Oostduinkerke. “We hebben hier een grote tuin van 1.200 vierkante meter. Die is ondertussen ingedeeld in verschillende mini-ecosystemen met een vijver, wilde bloemen, een kippenren, stukjes moestuin, een composthoop en een serre”, leidt hij ons rond. “Vroeger had ik eigenlijk geen groene vingers, maar twee jaar geleden volgde ik de cursus permacultuurontwerp bij vzw Het Voedselbos in Nokere. Na de eerste les stonden de tranen me in de ogen, omdat een nieuwe wereld voor mij openging. Sindsdien kijk ik anders naar de natuur. Ik zie niet enkel een mooie boom of bloem, maar ook de achterliggende, samenwerkende systemen. Welke wortels hebben die, op welke grond staan ze en hoe komt het dat ze hier zo mooi groeien en bloeien?”, zegt Tom.

Veel voordelen

Permacultuur is in de jaren 70 in Tasmanië bedacht. Het is een duurzame vorm van land- en tuinbouw, die uitgaat van natuurlijke bronnen en bestrijdingsmiddelen en het optimaal gebruik daarvan. “Ik koop bijvoorbeeld zo weinig mogelijk potgrond uit plastic zakken uit de winkel, waarvoor fossiele brandstoffen worden aangewend. Ik maak die hier liever zelf. Net zo goed teel ik mijn eigen groenten en eetbare bloemen, zodat ik weet waar mijn eten vandaan komt en wat daarmee gebeurd is.”

“Een ander voordeel is dat ik minder afval heb, door in kringlopen te werken. Voedselresten uit de keuken belanden op de composthoop of in de wormenbak, wat dan weer terugkeert naar de tuin om de bodem te verrijken. Fauna en flora leven hier in perfecte symbiose. Je ziet hier veel bijen en vlinders, maar ook andere insecten en slakken. Die bestrijd ik echter niet met pesticiden, maar met vogels en egels. Door nestplaatsen of schuilplekken te voorzien in het verwilderde stuk van mijn tuin, lok ik ze naar hier”, legt Tom uit.

Niet meteen resultaat

Nu wil hij zijn kennis doorgeven aan andere geïnteresseerden. “Ik werk voor alle duidelijkheid niet als aannemer of als tuinman. Ik sta louter in voor het ontwerp en de persoonlijke begeleiding, volgens het budget en de wensen van de klant. Bij de permacultuur streven we typisch een grote diversiteit na, maar die verkrijg je niet zonder slag of stoot.”

“Ik voorzie een begeleidingsperiode van vijf jaar om de verschillende systemen op te zetten en elk seizoen te gaan observeren wat lukt. Die opstartperiode is het moeilijkst en het meest intensief, waarbij ik dus zeker een meerwaarde kan betekenen. Daarna kun je aan lazy gardening doen en letterlijk de vruchten gaan plukken uit je tuin. Er is steeds meer aandacht voor ecologie en de korte keten, en bovendien leidt tuinieren tot innerlijke rust. Ik ben er dan ook van overtuigd dat hier interesse voor zal zijn”, klinkt het. (WVH)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier