Corneel stond jaar geleden in finale van Lego Masters: “Een kantelpunt in mijn leven”

Corneel Clarys: “Ik heb ooit eens een poppy in Lego gemaakt om cadeau te doen aan iemand.”© TOGH
Corneel Clarys: “Ik heb ooit eens een poppy in Lego gemaakt om cadeau te doen aan iemand.”© TOGH
Tom Gheeraert
Tom Gheeraert Medewerker KW

Corneel Clarys strandde precies een jaar geleden op een derde plaats in het tv-programma Lego Masters. Sindsdien is het allemaal Lego wat de klok slaat in zijn leven, met als voorlopig hoogtepunt de replica van de Ieperse Lakenhalle en het belfort dat in het Yper Museum staat.

Met zijn kompaan Björn Raman uit Lego Masters is Corneel Clarys (23) momenteel bezig aan het nabouwen van het kasteel Hof ter Laken in Booischot. Het is een van de vele opdrachten die de jonge Ieperling in de schoot geworpen kreeg na zijn passage in het VTM-programma Lego Masters. “Mijn deelname aan Lego Masters is zeker en vast een kantelpunt geweest in mijn leven, in positieve zin”, vertelt Corneel. “Mijn leven is een stuk drukker geworden, maar het is wel een aangename drukte. Het is tof om te zien dat Lego niet alleen voor kinderen is. Het is voor jong en oud en iets artistieks.”

Krijg je nog veel reacties?

“In het begin was dat redelijk overweldigend, zeker tijdens de uitzendingen, maar ondertussen valt het wel mee. Vaak gaat het om mensen die tonen hoe creatief ze zijn of laten zien wat hun kinderen aan het bouwen zijn. Die interactie met al die verschillende mensen vind ik wel tof. Ik blijf het opvolgen en zal altijd reageren. Ik denk dat ik tot nu toe slechts één negatieve reactie heb gehad. Dus voorlopig kan ik niet klagen.”

Hoe kijk je terug op de bouw van de Lakenhalle en belfort?

“Dat waren vijf intensieve maanden. In het begin had ik niet verwacht dat het zo groots en zo intensief zou zijn. Als ik nu binnenspring in het Yper Museum denk ik soms: heb ik dat gemaakt? Dat is heel simpel begonnen met twee weekends waarbij de mensen konden langskomen om mij aan het werk te zien. Toen had ik bijna de lakenhallen klaar en dacht ik: dju, nu nog dat belfort. Ik heb nog even getwijfeld of ik ermee moest voortdoen, maar uiteindelijk ben ik wel blij dat ik heb doorgezet.”

“Ik had niet verwacht dat het zo groots en zo intensief zou zijn”

“Lego is soms heel moeilijk in te schatten, bijvoorbeeld de grootte en de details van het project. Ook de binnenkant. Heel de structuur moet verstevigd worden en de hoeken van het belfort zijn niet de meest ideale om in Lego na te bouwen. Dat was zoeken, maar het was tof om Ieper op deze manier op de kaart te zetten. Er kwamen zelfs bezoekers uit Antwerpen en Nederland.”

Nooit gedacht om de Menenpoort na te bouwen?

“Ja, maar die was al gebouwd in Lego en dat is ook een prachtexemplaar. Dan maak ik liever iets origineels dat nog niet eerder gedaan werd. Het gerechtsgebouw vind ik ook een tof gebouw, ook omdat mijn vader daar al heel zijn leven werkt. Voor de rest: het hangt ervan af. Als er mensen de wens hebben om een of andere gebouw nagebouwd te zien, dan mogen ze me altijd contacteren. Dan zien we wel. Ik sta altijd open voor nieuwe ideeën.”

Jullie mochten ook een jacht nabouwen en nu Hof ter Laken. Houd je daar financieel iets aan over?

“Laat ons zeggen dat het meeste vrijwillig is. Of het wordt geregeld via jobstudentenuren, dus kleinschalig. Rijk zal ik er niet van worden. Maar wie weet kan ik het doen in bijberoep als ik afgestudeerd ben, maar ik denk niet dat het iets zal worden om veel geld mee te verdienen. Het blijft een hobby en een tof extraatje. Er zijn wel momenten dat je vloekt, maar als je dan het uiteindelijke resultaat ziet, of als je even met iets moeilijks geconfronteerd wordt en het lukt, dan doet het wel deugd om te weten dat je doorgezet hebt.”

Wellicht had je niet verwacht dat dit zo’n mogelijkheden zou opleveren?

“Absoluut niet. Er zijn enorm veel aanvragen gekomen. Je kan ook niet op alles ja zeggen, gewoon door de schaal, de moeilijkheid en de tijd dat het zou vergen. Naast mijn dagdagelijkse leven zorgt het wel voor een druk op bepaalde momenten. Daarom denk ik niet dat ik het fulltime zou willen doen. Het moet ontspannend en leuk blijven.”

Je studeert maatschappelijke veiligheid. Om later wat te doen?

“Ik zou graag bij de politie werken. Dat had ik al als kind en eerlijk gezegd is dat er nooit uitgegaan. Ik hou wel van een beetje actie en bij de politie werken is toch actiever dan een bureaujob. Ik heb al zes maanden stage kunnen doen bij politiezone Westkust en heb me supergoed geamuseerd. Iedere dag ging ik met plezier ernaartoe. Ondertussen ben ik al ingeschreven voor mijn proeven, dus het wordt afwachten.”

Is er nog tijd voor andere hobby’s?

“Vroeger heb ik samen met mijn vader veel aikido, een verdedigingssport, gedaan, maar door corona ligt dat ook al meer dan een jaar stil. Af en toe ga ik eens lopen, maar het meeste van mijn vrije tijd gaat nu naar mijn Lego-opdrachten.”

Kom je soms naar de Menenpoort?

“Als ik van mijn studentenjob terugkeer met de auto gebeurt het wel eens dat ik speciaal een omweg neem om door de Menenpoort te passeren. Het is een locatie vol historie. Ik vind het fenomenaal wat er allemaal is gebeurd en dat de mensen nog iedere dag hun eer betonen aan de gevallen soldaten. Als vrienden uit het buitenland op bezoek komen, dan neem ik ze altijd mee naar een Last Post. Ik heb trouwens eens een poppy in Lego gemaakt om cadeau te doen aan iemand. Misschien zou het een leuk idee zijn om meerdere zulke poppies te maken om dan hier aan de Menenpoort te zetten. Dat zou ik wel leuk vinden.”

Privé: Corneel werd geboren op 7 januari 1998. Hij is de zoon van Frank Clarys en Nathalie Pattyn. Hij heeft een relatie met de Franse Lucie Lemaire en woont in de Capucienenwijk in Ieper.

Opleiding: Kleuter- en lagere school deed Corneel in vrije basisschool Capucientjes. Vervolgens trok hij naar het Lyceum en het College. Nu zit hij in zijn laatste jaar maatschappelijke veiligheid aan Vives in Kortrijk.

Loopbaan: Corneel heeft een studentenjob bij Royal Sanders in Ieper.