Lies kleurt je dag: “Onze Rode Duivels moeten we écht koesteren”

Philippe Verhaest

Lies Vandenberghe zette bij onze krant haar eerste mediastapjes, nu ziet ze als VTM-anker constant nieuws passeren. Wekelijks deelt ze met onze redacteur Philippe Verhaest de berichten waar ze blij van wordt.

Dag Lies! Laten we meteen beginnen met de eerste portie goed nieuws. Vertel eens waar je heel blij van werd deze week…

“Dat onze Rode Duivels wéér, voor de vijfde keer op rij, naar een groot toernooi mogen! We moeten zo’n momenten koesteren, want zelfs toplanden als Italië of Spanje slagen hier niet in. Ik herinner me nog de euforie toen we ons eind 2013 voor het WK in Brazilië wisten te plaatsen. Alsof we al wereldkampioen waren. Nu is het eerder van: Ah, oké. Da’s toch normaal?. Terwijl het dat níet is.”

Kunnen we straks potten breken, daar in de woestijn?

“Waarom niet? Martinez is aan het verjongen en we hebben een volledig jaar om ons voor te bereiden. Als straks sleutelspelers als De Bruyne, Lukaku en Hazard in bloedvorm verkeren, kan het érg heet worden in Qatar.”

Pokkewarm in de high-techstadions maar wij staan straks te supporteren in de kou, ergens aan een groot scherm.

“Och, dat zal ook zijn charme hebben. Met dikke jas en muts gezellig op een plein, met een glühwein in plaats van een pintje. Ik zie het al voor me…”

Wat deed je hart nog sneller slaan?

“De intrede van de Sint! Ik heb die met ons zoontje live op televisie gevolgd. Nu Georges de twee gepasseerd is, raakt hij steeds meer in de ban van het hele verhaal. Straks zetten we ons schoentje. Eigenlijk kan ik amper wachten tot 6 december om Georges’ oogjes te zien wanneer Sinterklaas bij ons op bezoek is geweest.”

Katapulteert het je ook terug naar je eigen jeugd?

“De Sint doet me altijd denken aan Pol Vandewalle, de hulpsint van Ruddervoorde. Hoe die man Sinterklaas gestalte kon geven… Hij was de Jan Decleir van mijn geboortedorp. Ik herinner me ook nog levendig het Barbiehuis dat ik ooit kreeg. In mijn hoofd is dat nog altijd larger than life. Nu is het aan Georges om diezelfde mooie momenten mee te maken.”

Viel er je ook iets in je geboorteprovincie op?

“Het feel good-verhaal van de week is West-Vlaams. Ik had net het sportblok tijdens ons middagjournaal afgewerkt toen Freek Braeckman het nieuws over Flammy de flamingo vertelde. Ik stond nog op de set en begon meteen te glimlachen. Voor de mensen van Bellewaerde is het alsof hun kindje terug thuis is, hé. Erg om te zeggen als geboren en getogen West-Vlaamse, maar zelf ben ik pas onlangs voor het eerst in het pretpark geweest voor opnames van het VTM-programma Ze zeggen dat…

Reden genoeg om er met Georges naar af te zakken…

“Check! Met een meet & greet met Flammy als kers op de taart!”