Wendy Vranken (40) uit Oostvleteren start op 1 juli als zorgkundige in Het Havenhuis in Reninge, een voorziening die kwaliteitsvolle zorg en begeleiding biedt aan volwassen personen met een niet-aangeboren hersenletsel (NAH). Daarvoor werkte ze zeven jaar in Snelschoenmakerij Everaert in Diksmuide. Corona ligt aan de basis van haar carrièreswitch.
Door corona moesten niet-essentiële winkels verplicht enkele maanden de deuren sluiten en dus ook de schoenenzaak waar Wendy werkte. “Ik zat dus thuis”, zegt Wendy, die gehuwd is met Brecht Barbier en de mama van Iben (17) en Maya (15). “In het begin was dat nog tof. We hadden net verbouwingswerken achter de rug en de eerste lockdown gebruikten we dan ook om te behangen en te schilderen. Maar na verloop van tijd werd het alsmaar saaier. Toen in november nogmaals een volledige lockdown werd afgekondigd, besloot ik na een oproep mijn hulp aan te bieden in een rusthuis in Poperinge.”
Wendy kwam meteen terecht in het hol van de coronaleeuw. “Maar dat schrok me niet af”, zegt ze. “Het was wel wat dubbel, want het bracht ook risico’s met zich mee voor mijn gezin. Het was een hectische periode. Maar ik bleef ervoor gaan en hielp overal waar ik kon! Jammer genoeg zijn er toen ook heeveel mensen gestorven. Dit was bij momenten wel even slikken. Met sommige bewoners had ik toch al een band, hoe miniem ook. Wij waren toen ook de enigen met wie de bewoners in contact kwamen!”
Toen de niet-essentiële winkels twee weken vroeger dan voorzien opnieuw de deuren mochten openen, keerde Wendy terug naar de schoenenzaak. Maar al vlug voelde ze dat er iets ontbrak. “Ik had al aardig mijn draai gevonden in het rusthuis en voelde me er echt goed”, zegt Wendy. “Ik had heimwee en kreeg dat gevoel niet weg. Ik vertelde dat tegen enkele vriendinnen en keek stiekem toch eens rond om eventueel een opleiding te volgen. Maar er kwam niet meteen iets uit de bus. Tot een vriendin een artikel doorstuurde met een oproep naar geïnteresseerden die zich wilden omscholen naar zorg- of verpleegkundige, het project #ikkiesvoordezorg-FeBi van de overheid. Ik wist het meteen: ik ga ervoor!”
800 kandidaten
Van de 800 kandidaten mochten er uiteindelijk 426 starten. Het duurde wel vier maanden vooraleer Wendy het verlossende bericht kreeg dat ze de opleiding mocht aanvatten. “Het moeilijkste was om hierover te zwijgen tegen mijn werkgever, daarmee had ik het echt moeilijk”, zegt de kersverse zorgkundige. “Toen ik wist dat ik geselecteerd was, heb ik het hen met een klein hartje meteen verteld. Ze schrokken wel, maar hadden gelukkig alle begrip voor mijn keuze.”
Mijn respect voor de zorg is het voorbije jaar alsmaar gegroeid
Wendy volgde de opleiding Zorgkundige bij Cervo-Go in Nieuwpoort en liep de voorbije maanden stage in Het Havenhuis een Reninge.
“Ik wou tijdens mijn opleiding zoveel mogelijk verschillende stages lopen”, zegt Wendy. “Bij de start van mijn opleiding had ik die zo goed als allemaal al vastgelegd. Maar achteraf leek dat niet zo’n goed idee toen bleek dat het werkveld veel groter was dan ik dacht. We kunnen als zorgkundige namelijk aan de slag in zowel de ouderen- en kinderzorg, thuisverpleging en ziekenhuizen als in de geestelijke gezondheidszorg en de gehandicaptensector. Dat laatste deed bij mij een belletje rinkelen. Ik ben namelijk opgegroeid met een gehandicapt persoon in de familie en dat ligt me nauw aan het hart. Maar ik had wel geen stageplaats in de gehandicaptenzorg.”
Andere doelgroep
Maar Wendy kon uiteindelijk toch aan de slag in Het Havenhuis in Reninge door een andere stageplaats te annuleren. “Ik werd er met veel enthousiasme onthaald”, zegt Wendy. “Ze legden me uit dat Het Havenhuis instaat voor kwaliteitsvolle zorg en begeleiding van volwassen personen met een niet aangeboren hersenletsel (NAH) bij wie zich een ernstig zorgafhankelijkheid voordoet op fysiek, cognitief en/of sociaal-emotioneel gebied. Een hele boterham die mij triggerde om hierover meer te willen weten en leren. Het was een andere doelgroep dan wat ik voor ogen had, maar ik ben zo blij dat ik die mocht leren kennen. Na een paar maanden voelde ik er mij al goed thuis. We zijn een groep medewerkers die allen streven naar één doel: het zo goed en aangenaam mogelijk maken voor de bewoners!”
Volg je hart
Na een stagegesprek bleek zelfs dat er een vacature openstond in Het Havenhuis. En zo komt het dat Wendy er vanaf 1 juli definitief aan de slag gaat. “Na bijna een jaar les, stage, taken, tussentijdse tests en het huishoudwerk gecombineerd te hebben, is het goed geweest”, besluit Wendy Vranken. “Op 23 juni is er proclamatie en dan heb ik mijn diploma. Het was een heel leerrijk en boeiend jaar. Nieuwe vriendschappen zijn ontstaan en vooral het respect voor de zorg is alsmaar gegroeid! Het is zo’n mooie job met zoveel dankbaarheid! Ik raad iedereen aan die een carrièreswitch overweegt: volg je hart en ga ervoor! Kies voor de zorg, want we zijn broodnodig!”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
