Muzikant en student Lennert Cools (23) uit Koekelare trekt aan de alarmbel

Lennert Cools. (foto BC)
Lennert Cools. (foto BC)
Redactie KW

Al drie keer moest Lennert Cools de deuren sluiten van zijn muziekschool Da Capo én bovendien wordt hij van het kastje naar de muur gestuurd. “Als student-ondernemer ben ik in hoofdberoep student en wordt mijn zelfstandige activiteit als bijberoep aanzien. Hierdoor ik geen recht heb op premies. Ik mag van geluk spreken dat de huurbaas de huur al twee keer kwijtschold.”

Lennert (23) woont in de Veldstraat en is de zoon van Jan Cools en Veerle Deketelaere. Hij is tweedejaarsstudent muziektechniek aan hogeschool PXL in Hasselt en ondernemer. Lennert is zaakvoerder van Nobilis, een bedrijf dat professionele diensten en materiaal aanbiedt aan bands en organisatoren, en van privémuziekschool Da Capo in Torhout.

“Over Nobilis hoef ik niemand iets te vertellen, iedereen weet dat de evenementensector al sinds maart vorig jaar plat ligt”, begint de Koekelarenaar.

“Het gaat over Da Capo, waar ik muzieklessen op maat geef. Sinds maart moesten ik al drie keer de deuren sluiten. Momenteel is er heel wat onduidelijkheid over wat nu wel of niet mag. Er is discussie over of ik bij het departement Onderwijs DKO (deeltijds kunstonderwijs) of departement Economie (niet-essentiële dienstverlening) hoor. Bij de overheid weten ze het niet, bij de FOD Economie weten ze het niet en bij de FOD Onderwijs ook niet. Ze sturen mij van het kastje naar de muur.”

“Er zijn zoveel regeltjes dat het in onze branche gewoon niet meer duidelijk is. Muzieklessen in de academie mogen doorgaan, maar ik en andere privémuziekscholen moeten sluiten?! De danslessen van de kunstacademie mogen doorgaan, maar de talrijke dansscholen die er zijn moeten toe? Waar zit het verschil? Waar zit de logica?”, zucht Lennert.

“Er wordt aangedrongen op online lessen, maar voor ons specifiek is dat onmogelijk. Een groot deel van onze doelgroep bestaat uit mensen die niet terechtkunnen bij de gewone academie. Denk dan maar aan gepensioneerden, kinderen met (zware) autisme of gedrag- en/of concentratiestoornissen. Onze lessen worden privé en één op één gegeven. We voldoen aan alle richtlijnen en nemen alle nodige voorzorgsmaatregelen.”

Mes op de keel

Da Capo is momenteel Lennerts enige bron van inkomsten. “Alles moet daarmee betaald worden, plus ik ben student-ondernemer. Wat wil zeggen dat mijn zelfstandige activiteit als ‘bijberoep’ wordt gezien en ik dus niets krijg van premies. De kosten (huur, sociale bijdrage, gas, elektriciteit, internet en onderhoud) blijven doorlopen en zetten het mes op de keel op het eind van de maand. Ik heb heel de kerstvakantie lesgegeven om zo een extraatje te hebben, zodat ik ertegen kon toen ik in januari moest studeren, examens afleggen en dus geen les kon geven. Eind januari kreeg ik dan te horen dat de privélessen verboden werden. Mijn zuurverdiende centen van december dienen om de huur van februari te betalen.”

“Hoe word je hier in godsnaam nog gemotiveerd om een zaak te starten of om te groeien als zaak? Dan had ik beter als jobstudent twee weken gewerkt, ik ging er meer aan overhouden. Ik mag van geluk spreken dat ik een zeer meelevende huurbazin heb die mijn huur al twee keer kwijtgescholden heeft.”

“Deze situatie demotiveert, en dan wel specifiek in het geval van de student-ondernemer. Dat zijn de mensen die ‘s morgens vroeg opstaan om nog mails te beantwoorden en zaakjes te regelen. Dat zijn diegenen die na de lessen en na het studeren ‘s avonds laat nog werken aan hun onderneming. Dat zijn de jongeren die werken en bezig zijn, terwijl hun leeftijdsgenoten aan het uitgaan zijn, aan het gamen zijn of aan het slapen zijn. Wij offeren al onze tijd en spaarcenten op omdat we geloven in onze projecten, ondernemingen en dromen, maar wij zijn een vergeten ras in deze crisis.”

Spaarcenten

“Zo goed als al mijn spaarcenten zitten in mijn ondernemingen omdat ik geloof in langetermijninvesteringen. Maar het gekochte materiaal blijft stof vergaren in het magazijn en het gehuurde winkelpand blijft onbetreden.”

In de media is er nog nooit een woord gesproken over student-ondernemers, meent Lennert en daarom wil hij de situatie aankaarten. “We worden vergeten terwijl de grote lobbygroepen blijven de aandacht trekken. Misschien als er niemand op reis was geweest deze zomer-, herfst- en kerstvakantie waren wij al lang verlost van deze vreselijke pandemie?! Het is voor iedereen hetzelfde probleem, maar ik heb toch het gevoel dat sommige groepen bevoorrecht worden.”

(BC)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier