Liefst 20 jaar stonden de gebouwen leeg, maar dankzij Carla Verhooghe (49), de oudste dochter van toenmalig uitbater en eigenaar Hubert Verhooghe, krijgt de Poesta vanaf deze zomer een tweede leven als feestzaal en eventlocatie. De voormalige taverne midden in het Tieltse groen onderging in de voorbije twee jaar een grondige metamorfose.
Het verroeste paneel langs de Moordhoekstraat staat er voorlopig nog altijd, maar dat is nagenoeg het enige dat nog aan het verleden herinnert. Zo is de metalen pyloon met de letters ‘Poesta’ verdwenen, net als de oude verharde koer. Terwijl we met Carla en haar partner Sebastiaan Rodeyns staan te praten, legt een aannemer de laatste hand aan de omgevingswerken.
“Door het regenweer liep de aanleg van het terras wat vertraging op”, legt Sebastiaan (39) uit. “Maar tegen halfweg juni zal alles af zijn. Centraal, aanpalend aan het terras komt een groot groen grasplein, met daarnaast een ruime parking. Sinds vorige week staat onze website online en we hebben nu al enkele boekingen binnen voor september.”
Onherkenbaar veranderd
De oude hoeve is onherkenbaar veranderd. Zo is de oude veranda verdwenen, terwijl het gebouw van top tot teen gerenoveerd werd. Alleen de oude open haard in natuursteen en de houten balken in de nok zijn nog hetzelfde. De Poesta is nu een ruime, lichtrijke en moderne zaal met plaats voor zowat honderd man.
“Bij mooi weer kan er ook een tent in de tuin gezet worden en kan dat aantal plaatsen nog opgetrokken worden”, legt het koppel uit. “Er komt straks nog een ruime toog en dankzij een volledig uitgeruste aparte keuken zullen cateraars hier meteen aan de slag kunnen bij feesten. We mikken onder meer op huwelijken en babyborrels, maar ook pakweg koffietafels of seminaries tijdens de week zijn mogelijk.”
Symbooldossier
In de jaren tachtig en negentig stonden er nagenoeg elk weekend bussen op de parking van de Poesta. Nog steeds is het een gekende naam in de regio. Al kende de zaak in 1999 een pijnlijk einde. De container naast de keuken, de veranda, de uithangborden en de lichtpyloon met de letters ‘Poesta’, die toenmalig eigenaar Hubert er door de jaren heen had gezet, bleken niet vergund. Die moesten afgebroken worden, maar daar verzette Hubert zich heel hard tegen. Zo hard dat de Poesta een symbooldossier werd van de toenmalige jacht op bouwovertredingen.
Uiteindelijk schakelde de rijkswacht zelfs een pantserwagen en een paardenpeloton in, waardoor De Poesta nationale persaandacht kreeg. “We nemen een nieuwe start, met een schone lei”, zegt Carla. “We zijn te rade gegaan bij het stadsbestuur en bij het FAVV en ik kan je verzekeren dat alles nu volgens de letter van de wet vergund is. De werken hebben weliswaar wat meer tijd en geld gevergd dan we verwacht hadden, maar we zijn klaar voor een tweede hoofdstuk.”
Foto’s
Wat haar ouders zelf van de nieuwe Poesta vinden? “Mijn moeder is al een paar keer op bezoek gekomen, maar mijn vader sukkelt wat met zijn gezondheid. Hij heeft het nog niet over zijn hart gekregen om te komen kijken, al gaan we hem sowieso eens naar hier brengen als alles af is. Ik heb hem uiteraard wel al foto’s van de werken laten zien. Hij begrijpt niet goed waarom we zo ingrijpend verbouwd hebben.”
“Zo snapte hij niet waarom we de vloer zo nodig moesten vervangen, of waarom we de binnenkoer uitbraken. Al is dat ergens ook wel te verstaan. Hij heeft alles eigenhandig opgebouwd. De Poesta was als het ware zijn kindje. Dat verklaart ook waarom hij er in 1999 zo hard voor heeft gevochten. Maar het is dankzij mijn vader dat heel veel mensen in West-Vlaanderen nog steeds de naam Poesta kennen. En ik ben blij dat ik aan dat verhaal een vervolg kan breien.”
Info en boeken op www.poesta.be.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier