“Hopelijk krijgen we snel nog eens regen.” Friturist Mathias Verhelst (27) overschouwt het veld, waar hij vorige week voor het eerst aardappelen plantte bij Ieper. Waarom hij dat voortaan zelf doet, heeft te maken met roots en smaak. De oogst kan dit najaar geproefd worden in zijn frituren, maar ook op evenementen in binnen- en buitenland.
“Dit is topgrond. Mijn oom is loonwerker en heeft dat hier goed bekeken”, aldus Mathias. Het veld ligt vlakbij de Ieperse Dikkebusvijver, naast vakantiewoning Hof ter Harte. “Ik nam de vakantiewoning een paar maand geleden over, samen met een aanpalende weide. Mede door de lange aanwezigheid van dieren is zo’n perceel rijk aan voedingsstoffen en mineralen, die de aardappel stimuleren.”
20.000 kg frietjes
Oom Bart uit Poperinge ploegde het veld van twee hectare om en plantte de eerste aardappelen van Mathias. “Spannend, hé”, lacht de friturist, die hoopt op een oogst van 100.000 kg. “Idealiter haal ik hier tegen het najaar bijna 20.000 kg afgebakken frietjes uit.”
Ook daarvoor rekent Mathias op familie: broer Pieterjan (34) verwerkt en verpakt aardappelen voor de Belgische en Franse markt vanuit het bedrijf Verhelst Fresh in Bikschote, een dorp in Langemark-Poelkapelle. “Hij zorgt dat de aardappelen lekkere frietjes worden. Daarvoor zijn vooral grote aardappelen geschikt. De kleintjes verwerkt hij onder meer tot verse gratins, krieltjes en kookaardappelen voor horeca, groothandel en andere afnemers zoals het leger, woonzorgcentra en de gevangenis van Ieper.”
Oude barak
De passie voor patatjes groeide uit de roots. “Onze ouders waren aardappelhandelaars in Bikschote. We zijn dus geboren tussen de patatten. Mijn broer begon met verwerking en ik kwam na mijn studies logistiek management uiteindelijk wat verderop in de aardappelketen terecht. Een klant zou stoppen met zijn frituur in Le Bizet, een dorp in Komen-Waasten. Dat was nog een echt frietkot: een oude barak, de lattestoor open en kom maar binnen. Ik draaide er een paar weken mee en zo onstond de liefde voor het vak.”
Mathias heeft het frietkot intussen uitgebreid en gemoderniseerd. “Om die werken te overbruggen, plaatsten we er een foodtruck op de markt. Nu hebben we er al drie voor evenementen van Nederland tot het zuiden van Frankrijk. Net voor corona namen we een tweede frituur over: ’t Molentje in Roeselare. Daar moesten we starten onder nul en ons even beredderen met afhaal.”
Plattelandsgevoel
Ook de schoonfamilie heeft de frietmicrobe te pakken. Steffi Neirynck, de vriendin van Mathias, nam in 2017 de frituur Eurofriet over in Tielt, en zijn zus is samen met een Waalse aardappelboer. “Hij levert patatjes aan ons en nu wil ik het zelf proberen, omdat ik het plattelandsgevoel uit mijn jeugd niet wil loslaten. Niks ruikt beter dan een vers patattenveld. We doen het ook zo veel mogelijk zelf om de beste kwaliteit te bieden. Daarbij kiezen we voor het bintje, een authentiek ras met de beste smaak. Omdat we door de teeltrotatie volgend jaar geen aardappelen kunnen planten bij Hof ter Harte, hopen we ook elders nog land te vinden.” (TP)
