Op zondag 17 december staken de klanten voor het laatst de benen onder tafel bij frituur en eethuis ‘t Kastaarke langs de Kustlaan in Zeebrugge. Voor uitbaters Marian Raeman en Michel Van Kersschaver is het na 34 jaar welletjes geweest. “Natuurlijk gaan we het hard missen, maar we zullen nu wel iets meer tijd hebben om samen te gaan golfen”, klinkt het.
In de zomer van 1989 openden Michel Van Kersschaver en Marian Raeman de deuren van frituur en later ook restaurant ‘t Kastaarke langs de Kustlaan. Alvast voor Marian was de horeca en meer specifiek ook een frituur geen vreemde omgeving. Ze groeide op als dochter van de uitbaters van het café met bijhorende frituur Oberbayern langs de Natiënlaan in Sint-Rita, ook wel Den Hoorn genoemd, bij Moerkerke. Haar broer Eddy runde aanvankelijk aan de overkant van de baan en later, na onteigening voor de aanleg van de snelweg, aan de andere kant frituur De Stroopijp.
“Ons cliënteel was heel ruim en divers, van toeristen tot havenarbeiders”
Michel is afkomstig van Heist en was in zijn jonge jaren een verdienstelijk voetballer die onder meer bij tweedeklasser Racing Mechelen speelde, in combinatie met een job bij de spoorwegen. “Nadat ik toch heel wat jaren bij mijn vader in het café had gewerkt, zijn Michel en ik naar Mechelen getrokken, waar hij toen dus ook voetbalde”, vertelt Marian. “Daar heb ik tien jaar in een horecazaak op de Markt gewerkt. Maar het was altijd al onze droom om zelfstandig te zijn, omdat we dat ook kenden van thuis uit.”
Winkel omgebouwd
“Toen er in 1989 in Zeebrugge langs de Kustlaan een buurtwinkel vrij kwam, hebben we niet getwijfeld. Wat ook meespeelde, is dat mijn zus toen een café had aan de overkant van de straat.”
“De winkel werd omgebouwd tot een frituur met later ook een volwaardige keuken en zitplaatsen”, vult Michel aan. “We werden al vlug bekend voor onze verse frietjes, die we tot de laatste dag zelf hebben gesneden, maar ook voor onze restaurantkaart hadden we veel vaste klanten. Wat er zoal op de kaart stond? Veel vis natuurlijk, met onder meer tong, kabeljauw en verse vissoep. Maar ook onze brochettes en biefstuk werden vlot besteld.”
“Ons cliënteel was heel ruim en divers, met in de zomer uiteraard ook toeristen, maar door het jaar ook veel havenarbeiders”, pikt Marian in.
“Ja, we zullen het zeker hard missen, ik heb het nu al wat moeilijk. Maar we hebben onze leeftijd. Nu zullen we iets meer tijd hebben om samen te gaan golven, onze grootste hobby.” (PDV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
