Tienjarige loopbaan in de verf gezet in Café Gilbert: “Het was aanschuiven om binnen te kunnen”

Carine en Philippe werden uitgebreid in de bloemetjes gezet. © Foto Coghe
Rudi Ilegems
Rudi Ilegems Medewerker KW

Afgelopen zondag, 29 januari, organiseerden Philippe Decru (57) en Carine Duflou (56) de jaarlijkse nieuwjaarsreceptie van hun zaak, het Café Gilbert. Het was niet zomaar een nieuwjaarsreceptie, want Carine vierde dat ze al tien jaar café houdt.

Ze wou dit dus niet stilletjes laten voorbijgaan en nodigde daarom ook het gemeentebestuur uit. Het schepencollege tekende ook present, bijna voltallig. Carine is dan ook een begrip in Ichtegem, er zijn maar weinig mensen die haar niet kennen. Ze is het stereotype van de perfecte cafébazin, altijd klaar voor een praatje of een grapje met de klanten.

“In Ichtegem begon het voor mij begin januari 2013 met de cafetaria van de sporthal”, vertelt Carine. “Maar eerder heb ik jaren de kantine van SK Eernegem gedaan. Vandaar dat ik nu nog altijd bekend ben bij veel Eernegemnaars. Daarvoor heb ik nog in de bloemenkwekerij in Beervelde van familie gewerkt. Hoe ik dan uiteindelijk de stap gezet heb naar de toog? Dat zal ongetwijfeld te maken hebben met mijn afkomst. Mijn ouders en grootouders hebben nog café gehouden.”

“De cafetaria op de Keiberg hield ik open tot 15 januari 2018. Het verhaal van Café Gilbert komt er omdat de sporthal van Ichtegem, en dus ook de cafetaria, vernieuwd werd. Ik zou dus enkele maanden werkloos moeten zijn. Die werken begonnen in 2018 en om die enkele maanden te kunnen overbruggen, trok ik naar het café hier, de Germinal van vroeger.”

Charme verloren

“Het was de bedoeling om nadien terug naar de cafetaria van de sporthal te gaan en het café maar drie zaken staken een stokje in de wielen. Ten eerste beviel het café me eigenlijk wel heel erg. Net zoals in de cafetaria vond ik er mijn draai en amuseerde me er. Ten tweede, toen uiteindelijk de cafetaria gerenoveerd was, stelde ik vast dat de charme ervan verloren was gegaan. Voor mij was het toch een beetje te koel, te afstandelijk, te zakelijk. Er was geen ‘bruine kroeg’-gehalte meer overgebleven. Maar ja, dat heeft dan misschien ook te maken met Café Gilbert, waar ik het dan mee vergeleek. Ten slotte drong brouwerij Strubbe er hard op aan om toch maar voort te doen met het café.”

“Uiteindelijk kozen Philippe en ik om Café Gilbert, waar ik het knusser vond, verder uit te baten. Ook Philippe kan er zijn ding in kwijt en zorgt voor de aparte decoratie. De elektrische gitaren die hij er tentoonstelt, geven ons cafeetje een extra pigment. Afgelopen zondag met de nieuwjaarsreceptie werd het een topdag. Philippe en ik stonden aan de ingang om de klanten te ontvangen en hen een drankje aan te bieden. De mensen stonden zelfs aan te schuiven om binnen te kunnen. Zo’n 40 flessen cava werden uitgeschonken en op gegeven moment stonden er wel 200 mensen in ons cafeetje. Dank zij Vishandel Claudine en Slager Stijn en Nele konden we toffe hapjes aanbieden.

Nog eens tien jaar?

Dat vond ook burgemeester Lieven Cobbaert, die veel bijval had toen hij in zijn speech vroeg of ik er nog eens tien jaar moest bijdoen. Of het effectief nog zo lang gaat duren, dat weet niemand, maar als het afscheid komt, dan ga ik het café zeker missen. Dat weet ik nu al.

(RI/foto GC)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier