Koen De Laere heeft het druk wanneer we op een vrijdagmorgen De Koornbloem binnenstappen. De zaakvoerder en zijn echtgenote serveren op dit uur meest koffie. De bediening gebeurt vlot en voor iedereen hebben de twee een vriendelijk woord of kwinkslag over.
De tweede expositie van Het Kunstuur is net geopend. Een leuk gegeven voor jou?
Koen De Laere: “Heel zeker, want Het Kunstuur heeft wel degelijk een impact op onze zaak. We krijgen veel bezoekers over de vloer van buiten Roeselare die hier, na hun bezoek aan Het Kunstuur, iets komen drinken of eten. Dit is alleszins een meerwaarde voor Roeselare en voor ons.”
(Lees verder onder het kadertje)
Privé
Geboren in Wevelgem op 27 februari 1968, gehuwd met Mieke Vandekerckhove, een zoon Maxim (31), twee kleinkinderen: Milan en Mathis. Koen en Mieke wonen op de Sint-Jozefparochie.
Opleiding en job
Koen volgde lager en middelbaar onderwijs in het Sint-Amandscollege in Kortrijk. Op achttienjarige leeftijd startte Koen in de vleesgroothandel van zijn pa. In 2012 namen hij en Mieke De Koornbloem in de Ooststraat over.
Vrije tijd
Biljart spelen, lekker eten, twee keer per jaar op reis gaan.
Jij was eigenlijk niet voorbestemd om in de horeca te belanden?
“Vanaf mijn achttien jaar ben ik bij mijn vader in de zaak gekomen. Wij hadden een vleesgroothandel en leverden aan slagers en bedrijven die fijne vleeswaren produceerden. Het was zeer hard werken maar ik deed het graag. Tot ik zeer zware artrose kreeg en de dokters tot de bevinding kwamen dat het alleen maar erger zou worden als ik bleef in de koude frigo’s en ateliers lopen. Ik moest dus noodgedwongen naar iets anders uitkijken.”
En zoon Maxim gaf eigenlijk de voorzet.
“Inderdaad, want Maxim had ons al gezegd dat hij graag een café zou openhouden na school. Mieke en ik zijn beginnen rondkijken en hoorden dat Ilse en Francky hun café De Koornbloem wilden overlaten. En in 2012 werden wij de nieuwe zaakvoerders van De Koornbloem in de Ooststraat. Het was de bedoeling dat we dit enkele jaren zouden doen tot Maxim het alleen zou overnemen maar Mieke en ik staan hier toch ook al twaalf jaar.”
Het is een niet te onderschatten job?
“Dat klopt, maar zowel Mieke en ik weten wat hard en veel werken is. En nu heb ik zelfs een beetje een luxeleven (lacht). Ik moet niet meer zo vroeg op en moet ook niet meer zo lang werken. We openen De Koornbloem om acht uur ’s morgens en sluiten om acht uur ’s avonds.”
“Zowel Mieke en ik weten wat hard en veel werken is”
“We hebben wel een grote ruimte om te bedienen: er kunnen 100 klanten binnen zitten en we hebben ook nog een terras voor 40 personen. Veel mensen beseffen dat niet als ze voor de eerste keer binnenkomen. Gelukkig hebben Mieke en ik een topteam om dit mee draaiende te houden. Naast onze kok Wim hebben we met An-Sophie en Kathleen nog twee vaste medewerkers naast drie vaste fleximedewerkers.”
De Koornbloem is café én restaurant?
“Ja, iedereen is hier welkom, of het nu voor een koffie, onze huisgemaakte picon of een versgemaakte dagschotel is. Maar dronkaards of ruziezoekers moeten hier niet zijn, daar ben ik zeer strikt in. Ik wil dat onze klanten, en gelukkig hebben we ook heel veel vaste klanten, zich hier op hun gemak voelen. Dat dit een plaats is waar ze zich een beetje thuis voelen, waar ze graag komen.”
Is er veel veranderd in die twaalf jaar dat je De Koornbloem openhoudt?
“Oh ja, er zijn veel meer wetten en reglementeringen bijgekomen voor horecazaken. En we moeten veel meer betalen (lacht). Een horecazaak, en zeker een zaak die ook eten geeft, moet een sluitend businessplan hebben, een poetsplan, de toiletten moeten op regelmatige tijdstippen worden gecontroleerd, er moet een boek met allergieën worden opgemaakt en alle voeding in de koelkasten moet gelabeld zijn. Er is dus op dat vlak veel veranderd maar ook de mensen zelf zijn kritischer geworden.”
Het vraagt een aparte ingesteldheid om in de horeca te werken?
“Dat wel maar voor Mieke en ik is dat geen probleem. We hebben allebei altijd met mensen gewerkt, Mieke op de markt en ik in de groothandel, en we hebben altijd hard gewerkt. Dat is een goede basis om te starten in de horeca. En we zijn zeer graag onder de mensen. We zouden het eigenlijk niet anders willen. En we zijn ook sterk met onze zoon Maxim en onze medewerkers. Ja, het is een familiegeschiedenis en dat lukt zeer goed. We zijn één team maar eigenlijk ook één familie, we zorgen voor elkaar en zien elkaar graag.”
Er hangt hier een echte ‘wall of fame’ naast een wereldkaart met alle Hardrockcafés?
“We krijgen hier toch nu en dan een bekend persoon over de vloer. Martin Heylen en Stijn Meuris zijn hier al geweest, zelfs achter de toog! Carmen en Boma van FC De Kampioenen zijn hier veel langer blijven ‘hangen’ dan afgesproken, Tourwinnaar Bernal is bij ons komen eten met zijn vriendin en Peter Sagan kwam hier iedere avond zijn Steenbrugge drinken als hij in het Parkhotel logeerde. En de kaart met Hardrockcafés? We proberen zo veel mogelijk mini-gitaartjes van ieder hardrockcafé te bemachtigen. Het is een leuke eyecatcher aan de toog.”
Is Koen De Laere een gelukkig mens?
“Heel zeker. Roeselare is een prachtige stad en een droom voor de commerçanten. Er is altijd iets te doen. Voor mij mag mijn leven nog lang lopen zoals het nu loopt. Meer moet dat niet zijn voor mij.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
