Het nieuws was geen verrassing: café De Snoek in de Ieperstraat 140 wordt overgenomen door Rowa Bervoet en Stijn Carney. Het bekende café, dat al jarenlang een belangrijke rol speelt in het sociale leven van Poperinge, krijgt daarmee een nieuwe eigenaar. De huidige uitbaters, Carine Vallaeys (64) en Dominique Liefooghe (63), hebben het café zo’n veertien jaar met hart en ziel uitgebaat maar houden er dit jaar mee op.
Rowa Bervoet (46) en haar partner Stijn (42) zijn vastbesloten om de rijke geschiedenis en de karakteristieke sfeer van café De Snoek te bewaren. Rowa kluste al van jongs af aan bij in de horeca en kent het klappen van de zweep. “Horeca heeft voor mij geen geheimen, mensen bedienen is voor mij een tweede natuur. Mijn man zal me, na zijn werk, bijstaan tijdens de drukke momenten. Voor de rest blijft alles zoals het is. Ik wil het zo houden en proberen het even goed te doen als Dominique en Carine, dat zal al top zijn. De authenticiteit van het café moet behouden blijven. Ook de Koninklijke Poperingse Biljartclub, met zo’n 80 leden het kloppend hart van het café, wordt gekoesterd”, vertelt Rowa. Er is een competitie voor mannen én vrouwen. “De uitbaters zijn zelfs moreel verplicht om zich aan te sluiten bij de club”, lacht ze. “Als dat maar goed komt: ik heb nog nooit een keu in de hand gehad.”
“Krijt op tijd, rustig blijven en gewoon genieten van het spelletje”, pikt Dominique in. “Dan komt alles goed.”
“Ook het verenigingsleven teelt wierig in deze kroeg. Er is een heuse voetbalpronostiek, je kan meespelen met de Lotto, er is een spaarkas,… Meer dan genoeg activiteiten die zorgen voor gezonde passage”, vult Carine aan. De ligging van café De Snoek biedt vele mogelijkheden, er is een grote parking aan het station en een groot tuinterras. Sport op de tv zorgt ook voor een heerlijke zondagse sfeer.
Iedereen welkom
“We hebben altijd gepoogd om stipt open te zijn, met vaste uren en voldoende discipline, als een goeie tandem. We waren een sterk team. We hebben toch een en ander zien veranderen in al die jaren”, mijmert Dominique. “Zo werd hier nog drie maanden gerookt alvorens het rookverbod van kracht ging. Het mag ook een wonder heten dat we die coronaperiode overleefd hebben. Anderzijds zagen we ook oudere klanten verdwijnen, mensen die stilletjes aan deel van het meubilair waren, en die we nu missen. Het leven zoals het is. We kwamen ook goed overeen met onze buren hier aan het station. Er was een fijne samenwerking met de andere horecazaken, we hielpen elkaar. Ooit was er een vrijgezellenfuif waarbij we pas de dag nadien ontdekten dat de sloebers de barkrukken van café Britannia geruild hadden met de onze: onschuldig kattenkwaad, maar wel plezant”, lacht Dominique. “Onze zaak was er voor iedereen, van dokter tot arbeider. Iedereen was welkom, er was harmonie en veel gezonde leute.”
Een fijne traditie was het wekelijkse hapje op zondag waarmee Carine het vaste cliënteel trakteerde en dat erg gesmaakt werd. “Dat probeer ik ook verder te doen”, zegt een enthousiaste Rowa. “Met de steun van mijn man lukt het wel: een meewerkende echtgenoot, geen tegenwerkende”, grapt ze.
Toekomst
“Na veertien jaar café De Snoek en eerder tien jaar de sporthal uitbaten, zullen we ons zeker niet vervelen”, aldus Carine. “Met twee kinderen en vijf kleinkinderen is er nog voldoende leven in de brouwerij en heel wat vraag om hulp, wat we graag zullen doen. Ook vrijwilligerswerk staat op mijn to-dolijstje. En er is ook werk genoeg thuis.”
“En als je moe bent, kom dan maar eentje drinken bij mij!”, lacht Rowa.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
