Vijf jaar geleden nam Romina Cheroutre sfeercafé ’t Paviljoen over. Voor die sfeer zorgen de klanten zelf, al organiseert de jonge cafébazin dikwijls evenementen, om wat extra leven in de brouwerij te brengen. “Dan zit ik hier middenin de leute!”
In december viert Romina Cheroutre (30) haar vijfde verjaardag achter de toog van ’t Paviljoen. De geschiedenis van het café gaat volgens enkele stamgasten terug tot de Tweede Wereldoorlog.
“Ik ben van Madonna afkomstig, maar mijn man voetbalde hier”, vertelt Romina. “Zo hoorde hij dat de zaak over te nemen was. Ik had al meegedraaid in cafés in Passendale en Westrozebeke en voelde dat ik klaar was voor de grote sprong. De naam heb ik bij de overname behouden, precies omdat die al zo lang meeging en omdat het café een goeie reputatie had.”
Verenigingen
“Ik ben graag onder de mensen en maak hier dikwijls leute met de klanten. Velen onder hen zijn aangesloten bij de verenigingen die hier hun vast clublokaal hebben. Vroeger hadden de Merkemse Wielertoeristen en de voetballers van Merkem Sport hier al hun thuishaven. Zelf heb ik hier vier jaar geleden een dartsclub opgericht, nog vóór de hype. Die telt nu zeventig leden, die hier elke maand een interne competitie houden op de drie borden in het zaaltje hierachter. Wanneer er in september een nieuw seizoen start, verwacht ik zelfs nog meer vogelpikkers. Kaarters heb ik momenteel niet, maar zo’n club is hier zeker ook nog welkom.”
Door die verschillende verenigingen zitten er in ‘t Paviljoen zowel jonge als oudere cafégangers aan de authentieke toog – zonder tap. Zij kunnen ook een plaatje kiezen op de antieke jukebox, die een prominente plek heeft in het interieur.
“Tegenwoordig wordt die wel minder gebruikt. We hebben nu een bluetooth-box waarop iedereen via zijn smartphone zijn eigen muziek mag afspelen. De tooghangers zorgen dus zelf voor de ambiance, waardoor er hier af en toe gedanst wordt. En die ambiance zit er natuurlijk ook meteen in als iemand een tournée générale aankondigt”, wijst Romina lachend naar de bel.
Vuisten maken
“Overdag hoor ik heel veel, achter mijn toog. Grappen en grollen, maar ook veel miserie. Dan moet je als waardin volgens het cliché kunnen ‘horen, zien en zwijgen’. Nog zo’n gezegde is ‘klant is koning’, en daarvoor moet ik eerlijk gezegd soms vuisten in mijn beuzen maken, vooral in de vroege uurtjes. Dat ben ik ’s anderendaags wel vergeten, als ik om tien uur weer mijn deur opendoe. Die sluit ik dikwijls pas weer tegen drie of vier uur, als er veel volk is.”
“Als cafébazin weet je dus wel wanneer je werkdag start, maar nooit wanneer die eindigt. Dat valt niet te onderschatten, en bovendien heb ik zowel vooraan als achteraan een terras, dus heb ik hier soms mijn handen meer dan vol. Toch vind ik dit al bij al een hele leuke job, dankzij de vele sociale contacten.”
Twee branden
Nochtans heeft Romina hier ook al haar portie tegenslag gekend.
“Toen ik nog maar een jaar bezig was, was er een schouwbrand op de bovenverdieping. Die werd gelukkig snel opgemerkt door een vrijwillige brandweerman die hier toevallig iets kwam drinken. Dat was natuurlijk een zware opdoffer, maar we bleven niet bij de pakken zitten en stelden alles in het werk zodat we een week later alweer konden openen. De klanten hebben ons daarbij veel moed ingesproken en hebben dat weekend extra veel gedronken”, knipoogt ze. “Vorig jaar was er dan nog een brand bij onze buren, maar ook toen bleef de schade gelukkig beperkt voor ons.”
En dan was er natuurlijk nog de lange coronasluiting. “Ook dan heb ik mijn rug gerecht en ben ik gaan werken in een fabriek. Dat heeft mijn ogen geopend, in die zin dat ik nu weet dat ik liever mijn eigen baas ben en graag mijn eigen gedacht doe, in plaats van mij te laten commanderen.”
Kermisweek
Haar eigen ding doen, dat kan Romina volop in het café.
“Hier vinden er dikwijls verjaardagsfeestjes plaats en als supporter toon ik de matchen van Club Brugge op het projectiescherm. Elke maand organiseer ik zelf ook een feestje met een discobar of karaoke, wat telkens extra volk aantrekt. En begin oktober is er hier de kermisweek. Dan wil ik, naast het zwijntje aan het spit, de kaarting, de koers en de rommelmarkt, voor het eerst uitpakken met een liveband in het café. Daarvan geniet ik zelf ook, want dan zit ik natuurlijk middenin de sfeer”, klinkt het nog.
Het volkscafé
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
