Het voor de Lippenslaan beeldbepalende hotel Prins Boudewijn is dit jaar 140 jaar oud. Daarmee is het met voorsprong het oudste hotel van de badstad. Hotel Prins Boudewijn heeft een rijke geschiedenis en was ooit de pleisterplaats van schilders als Alfred Verwee, naamgever van het plein voor het stadhuis. “Op 1 april 1986 hebben wij de aankoop van het hotel bezegeld op een bierviltje”, weet de 78-jarige eigenaar Guido Demey.
Prins Boudewijn mag zich als hotel de enige echte overlever noemen uit de tijd dat Knokke uit het niets werd opgebouwd tot een attractieve en mondaine badplaats.
Het hotel dateert uit 1885 en is dit jaar dus net 140 jaar oud. Met zijn drie sterren is het verre van het meest chique of duurste hotel, maar het is wel met voorsprong het oudste van de badplaats. Het is niet alleen bij toeristen nog steeds erg populair, maar ook bij Knokkenaars die graag verpozen op het fraaie terras aan de Lippenslaan of in de bijhorende estaminet. Sinds 1986 is Guido Demey (78) samen met de familie Verhaeghe, die in Brugge ook hotel Flanders bezit en runt, eigenaar van het hotel. “Op 1 april 1986 hebben Wilfried Verhaeghe – die enkele jaren terug overleed en die ik nog steeds mis en ik het hotel gekocht van Rob Doeven, een Nederlander die destijds ook manager was van Rob De Nijs”, weet Guido Demey, een Knokse ondernemer die zelf haast even legendarisch is als zijn hotel. De man was 25 jaar voorzitter van de Royal Knokke Footbal Club – waarvan hij nu nog erevoorzitter is – en maakte fortuin met een schilder- en decoratiebedrijf en in de vastgoedsector. “Die aankoop hebben we destijds bezegeld op een bierviltje, dat was toen geldig en nu wellicht nog altijd.”
Eerst herberg
Voor het ontstaan van het hotel moeten we terug naar halverwege de jaren ‘1870, als Leopold Vermeire cijnspacht moet betalen aan de Zoutepolder voor het houden van een herberg langs de Westkant van de Zeestraat, de huidige Lippenslaan. Vanaf 1883 komen er heel wat dichters en schilders langs, met als bekendste Alfred Verwee. Niet lang daarna – in 1885, 140 jaar geleden – komt er een pension bij de herberg, waar de kunstenaars zeker in de zomer graag verblijven. Aan de gevel komt het opschrift ‘Cercle des Artistes’, wat vandaag nog steeds te zien is. Het hotel zal doorheen de jaren uitgebaat worden door drie generaties van de familie Vermeire, namelijk Lous Vermeire, Carlos Vermeire – die gemeenteraadslid was voor de socialisten van 1947 tot 1971 – en tenslotte Rudi Vermeire tot 1985.
In 1889 werd het kleine pensioen uitgebouwd met een verdieping en een zadeldak, in 1892 werd aan de noordkant een nieuwe vleugel aangebouwd, in 1900 was er nog een uitbouw met een tweede verdieping met een mansardedak en nieuw gepleisterde gevel. In 1922 kwam er dan nog een volwaardige derde verdieping bij. “Toen wij het hotel kochten, was het eigenlijk niet meer in orde met de geldende voorschriften. Dringende aanpassingen en een uitbreiding drongen zich op”, weet Guido Demey. “We hebben dan naar achteren toe, vanaf de ruimte waar nu de receptie is, een nieuwbouwvolume gerealiseerd met 32 nieuwe kamers. In totaal beschikken we nu over 50 kamers en we hebben ook een mooie ontbijtruimte. De estaminet hiernaast,vroeger bekend als ‘De Babbelaar’, is ook onze eigendom, maar we verhuren dit aan externen.”
Joviale sfeer
“Weet je trouwens dat wij in de coronaperiode een van de weinig geopende hotels waren in Knokke? Wij hadden een formule uitgedokterd waarbij mensen die in het hotel verbleven op de kamer van een lekkere maaltijd of zelfs volledig menu konden genieten. Daarvoor werkten we samen met een traiteur uit de buurt”, gaat Guido verder. “Hoewel Prins Boudewijn ‘maar’ drie sterren heeft, hebben wij nog steeds een heel goede naam en faam. Veel van onze gasten keren jaarlijks of zelfs meer terug omdat ze genieten van de joviale sfeer die hier heerst. Ook op mijn gezegende leeftijd kom ik hier nog elke dag over de vloer. Omdat ik wil zien of alles goed verloopt, maar ook omdat ik geniet van het contact met de medewerkers en de gasten.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
