Frituur ‘t Brochetje op de Marktplaats in Lichtervelde heeft nieuwe uitbaters. Naära Kandlbinder en Leroy Decoene uit Sint-Kruis bij Brugge staan te popelen om het op 2 januari over te nemen van Kathleen Cumptich.
Leroy Decoene (30), afkomstig van Gent en zijn echtgenote Naära Kandlbinder, afkomstig van Brugge, wonen in Sint-Kruis Brugge. Leroy werkt sinds twee jaar als verantwoordelijke in frituur Faluche, een frituur langs de Maalse Steenweg in Brugge. Voor het koppel is de gemeente Lichtervelde een nieuwe, onbekende plaats.
“We kwamen het bericht dat de frituur stond over te nemen tegen op Facebook”, vertelt Leroy. “We wilden een frituur beginnen waar een woning bij is en ’t Brochetje is de ideale locatie hiervoor. Ik volgde in het middelbaar onderwijs bakkerij in de bakkerijschool Ter Groene Poort in Brugge en werk al 15 jaar lang in de horeca waar ik veel verschillende jobs heb gedaan waaronder chocolatier, bakker, en momenteel friturist in de bekende frituur Faluche in Sint-Kruis. Het is door deze ervaring dat ik start als zelfstandige.”
Leveren aan huis
De naam blijft hetzelfde, aldus Leroy: “Het blijft frituur ’t Brochetje, ook aan het interieur veranderen we voorlopig niets. Alleen wat schilder- en opfriswerken. In de toekomst willen we leveren aan huis in Lichtervelde en omstreken. We staan te popelen om te starten op 2 januari.”
Kathleen Cumptich (50) startte de frituur in 1995 en nu, 27 jaar later, trekt ze definitief de deur achter zich dicht. “Mijn tijd als zelfstandige zit er op, ik ga aan de slag in een sociale sector, waar ik ook tussen de mensen kan zijn. Voor mij was ’t Brochetje meer dan een broodwinning, het was een drang naar vriendschap en de klanten waren mijn steun in goede en minder goede dagen. Met de hulp van de medewerkers die in de voorbije jaren gepasseerd zijn en uiteraard Ines die al 15 jaar lang mijn rechterhand is, werd de frituur naar een next level gebracht.”
“Met de nieuwe uitbaters klikte het meteen”, zegt Kathleen. “In de blik van Leroy en zijn vrouwtje Naära zag ik het vuur dat nodig is om te starten, hetgeen mij overtuigde voor hen te kiezen. Voor mij is het tijd om voor mezelf en mijn gezin te kiezen. Mijn dochter stond vaak aan de zijlijn toe te kijken en moest gokken wanneer het een gepast moment was om een deftig gesprek te voeren, maar toch begrip toonde. Mijn partner Rik heeft me doen beseffen dat we niet leven om te werken maar dat we werken om te leven.”
