Meggy Vandendriessche (40) verbijt niet enkel de lichamelijke pijn, maar ook de tranen als ze het over de overname van haar broodjes- en pastazaak N’Yammie in de Marktstraat in Izegem heeft. “We hebben de zaak uitgebouwd tot wat ze nu is, maar ik kan gewoon niet verder door de pijn”, zegt de uitbaatster van N’Yammie.
In juni 2019, net met de Batjes, namen Meggy Vandendriessche (40) en Steven Vancoillie (38), die in Kachtem wonen, de voormalige Panos in de Marktstraat 51 over. Ze gaven die meteen een nieuwe naam en zetten er met volle goesting hun schouders onder. “We waren van meet af aan goed vertrokken. Het volk vond vlot de weg naar hier, uiteraard hadden we dan ook af te rekenen met corona, maar anderhalf jaar geleden hebben we nog eens ferm geïnvesteerd. Op de koelcel na werd eigenlijk echt alles vernieuwd. In die periode sloot ook de pastabar hier naast de deuren, waarop wij ook ons assortiment hebben uitgebreid. Dus ook met pasta’s met diverse sauzen. Maar je kan hier met pakweg het hele gezin terecht en iedereen kan iets eten naar zijn goesting: de ene een belegd broodje, de andere frietjes en nog iemand anders een pasta. Ook onze croques deden het altijd heel goed. Ook al omdat je voor een betaalbaar bedrag goed gegeten hebt.”
Heup- en rugproblemen
De zaak draait dus goed, maar eerder werd al besloten om op zaterdag te sluiten. En daar is maar één reden voor: de gezondheid van Meggy. “Steven werkt ook nog voor Carrosserie Mouton in Izegem in onderaanneming, dat is zijn grote voorliefde. Maar hij stond me hier uiteraard ook altijd bij. Maar lichamelijk was het voor mij niet meer te harden. Vorig jaar in februari ben ik al een eerste keer aan mijn heup geopereerd, een nieuwe wilden ze nog niet steken. Ik moet nu straks bij enkele specialisten op consultatie, hopelijk kunnen zij me helpen. Misschien krijg ik toch een nieuwe heup, maar feit is dat ik nu ook sukkel met mijn rug. En bovendien zit ik van kop tot teen vol artrose. Ik had vaak een hele werkdag een brandend, pijnlijk gevoel. Het is al twee jaar dat ik in het sukkelstraatje ben beland.”
“Dit was echt mijn droomjob, ik heb dit met heel veel liefde gedaan”
In corona was Meggy ook gestart met tapasplanken. “Daar legde ik mijn hart en ziel in. Maar dat is allemaal veel werk natuurlijk, soms stond ik hier ook van 4.30 uur ‘s morgens tot 22 uur ‘s avonds om alles af te krijgen. We mogen ook veel uit leveren aan bedrijven en evenementen. En we hebben een foodtruck.”
Die foodtruck zou voorlopig niet in de overname zitten. “Als we iets verder kunnen doen, dan is het dat wel, dat is qua werk meer behapbaar”, zegt Meggy. “Hier in de zaak zelf is op de middag dan ook alle hens aan dek. De mensen hebben weinig tijd, willen uiteraard snel bediend zijn. Om terug naar het werk of naar school te kunnen. Er komt hier ook heel wat schoolgaande jeugd over de vloer, ik heb trouwens een goede band met die jonge gasten. Met al mijn klanten overigens, je begrijpt dan ook dat er al heel wat traantjes zijn gevloeid.”
Inrichting op punt
Maar Meggy moet aan haar eigen gezondheid denken. “Ik ben nog maar 40 jaar, ik zou ook graag nog wat doen met mijn gezin met onze dochters Kaylee (18) en Elise (8). Dit was echt mijn droomjob, die ik met heel veel liefde heb gedaan. En die ik ook nog verder zal doen tot er een overnemer gevonden is. We zouden ook graag hebben dat de zaak met hetzelfde concept behouden wordt. Er is hier recent veel geïnvesteerd in de nieuwe aankleding. Er is ook led-verlichting gekomen en in samenspraak met huiseigenaar Lieven Verbrigghe werden er ook zonnepanelen geplaatst. Dit pand is klaar voor de toekomst, er is een bestaand, groot cliënteel en er is zelfs ruimte om het aanbod uit te breiden. Ik word wel eens gevraagd of we geen pannenkoeken of wafels konden doen, iets wat we altijd af hielden. Maar het is aan de nieuwe mensen om te oordelen of ze ook de zaak als tearoom willen uitbouwen. Dat is door het verdwijnen van enkele zaken hier in het centrum wel een opportuniteit.”
Shop&go-parkings
Het koppel klopte ook al bij het stadsbestuur aan om te polsen naar shop&go-parkings ter hoogte van de zaak. “Er is hier dus zeker een toekomst uit te bouwen. Het is hard werken, zoveel is zeker. Maar je krijgt er ook veel voor terug. Ik zal het zeker missen en mocht ik er lichamelijk bovenop geraken, wil ik zeker nog een terugkeer naar de horeca overwegen. Maar dat zal dus niet voor meteen zijn.”
Wie oprechte interesse heeft kan terecht op 0486 75 45 32.
