“Je zult nooit aan mij zien als het slecht gaat”: Jennifer (27) heeft tegenslagen overwonnen en bedient klanten van Bellis met een glimlach

Jennifer Hoet: “Het leven mag blijven zoals het nu loopt”. © Stefaan Beel
Peter Soete

Jennifer Hoet staat positief in het leven en is een opgewekte jonge vrouw. Nochtans was haar leven niet altijd even gemakkelijk maar Jennifer heeft de tegenslagen overwonnen. In Bellis op de Grote Markt van Roeselare serveert ze de bestellingen van de klanten met een brede glimlach.

Je werkt in Bellis op de Grote Markt. Kom je zelf uit horecamiddens?

“Neen, niemand in mijn familie heeft horeca-ervaring. Ik ben wel vanaf mijn zestiende verjaardag gestart met studentenjobs in Hoeve Ter Kerst, d’Oude Melkerij en Molendries in Hooglede-Gits. Ik deed dat toen al supergraag want ik ben enorm sociaal, ik ben graag tussen de mensen.”

Was dit al een droom als klein meisje?

“Ik weet dat eigenlijk niet, ik denk het niet. Als kind en jong meisje was ik veel bezig met tekenen en schilderen. Ik deed en doe dat heel graag maar ik kan het niet goed genoeg om er mijn job van te maken. Ik heb wel geleerd voor schilder-decorateur op school maar eigenlijk is dat niks voor mij. Die job is niet sociaal genoeg. Deuren spreken niet, hé (lacht).”

Wie is Jennifer Hoet?

Geboren in Roeselare op 27 augustus 1996 maar opgegroeid in Hooglede. Jennifer heeft een vriend Sebastian en woont in de Brugsesteenweg in Roeselare.

Opleiding en loopbaan

Lager onderwijs in Hooglede en middelbaar onderwijs in KTA Roeselare. Na het middelbaar begon Jennifer te werken in Brico, een slagerij, een bakkerij om dan haar roeping te vinden in de horeca. Nu is ze al drie maanden aan de slag in Bellis op de Grote Markt in Roeselare.

Vrije tijd

Afspreken met haar beste vriendin Jana, koken en gezellig thuis zijn.

Wil je in dienstverband blijven werken of droom je om ooit de stap te zetten naar een zelfstandige zaak?

“Natuurlijk heb ik al gedroomd van een zelfstandige zaak. Mijn grote droom is om ooit een cupcakewinkel met tearoom uit te baten. Niet te groot maar kleinschalig zodat ik zelf alles meester kan blijven. Maar ik besef heel goed dat dit moeilijk rendabel zal zijn in Roeselare, misschien zou dit kunnen lukken in een grootstad maar niet hier. Bovendien is het ook niet realistisch voor mij: ik ben te bang om die stap te zetten en bovendien is het budget er niet om een zelfstandige zaak te beginnen. En zoals gezegd: voor wat ik wil, is er niet echt een markt.”

Wat doe je dan na de werkuren om te ontspannen?

“Ik ga gewoon naar mijn flat in de Brugsesteenweg en rust eerst een beetje, sla aan het koken en geniet van een wijntje op mijn terras terwijl de avond en de nacht valt. Ik vind dat rustgevend. Neen, ik ga eigenlijk nooit vroeg slapen. Ik woon alleen en moet geen rekening houden met andere mensen. Ja, ik heb een vriend maar hij woont niet bij me.”

Heb je een kinderwens?

“Ja, toch wel. Ik wil heel graag kinderen en mijn vriend wil dat ook heel graag. Maar we willen niets overhaasten. We moeten echt 100 procent zeker zijn van elkaar, niet alleen nu maar ook op latere leeftijd. Daarvoor zijn we nog niet lang genoeg samen.”

Je hebt ook al enkele tegenslagen moeten verwerken in je jonge leven?

“Toen ik school liep in het KTA werd ik enorm gepest omdat ik te dik was. Medeleerlingen maakten me verwijten, trokken me aan de haren, het was een verschrikkelijke periode. Ik woog ook 79 kg, 30 kg meer dan nu.”

“Drie jaar geleden zat ik ook in een agressieve, toxische relatie. Ik heb mezelf dan volledig aan de kant geschoven en verwaarloosd: ik at niets meer en na zes maanden woog ik nog 47 kg. Ik heb net op tijd ingezien dat het zo niet verder kon.”

“Ik wil een doodgewoon leven met huisje, tuintje, kindje”

“Een half jaar geleden had ik het ook financieel moeilijk. Mijn vriend was teruggekeerd naar Roemenië om persoonlijke zaken op te lossen en ik zat echt in de put, ik raakte mijn werk kwijt, kreeg een burn-out, liet de inkomende facturen liggen, … In december was ik gestart in een taxibedrijf en dat was echt een droomjob: met de wagen heel West-Vlaanderen rondrijden en een praatje slaan met klanten, dat was een passie voor mij. Maar na drie weken ging dat bedrijf plots failliet. Bleek dat hun verhaal eigenlijk al grotendeels over was toen ze mij in dienst namen.”

Maar nu gaat het beter?

“Ja, ik heb mezelf vermand, ben weer schuldenvrij en ik kan en durf opnieuw naar de toekomst kijken.”

Je bent heel opgewekt in je job?

“Van nature ben ik altijd welgezind, je zult nooit aan mij zien als het slecht gaat. Die ingesteldheid én muziek helpen mij om positief te zijn en te blijven. Ik hoor alles graag van muziek met uitzondering van opera. Ik zou met ieder liedje meezingen en meedansen. Mijn collega’s in Bellis worden er soms gek van (lacht).”

Je houdt van je job?

“Ja, ik kom graag werken, het loopt goed met de collega’s en de klanten en Patricia is een ‘superbaas’. Ze begrijpt mij en helpt mij vaak. En hier mag ik zijn wie ik ben: ik ben niet echt een initiatiefnemer maar ben eerder een volger. Ik heb veel liever dat iemand mij zegt wat ik moet doen en dan probeer ik dat ook zo goed mogelijk te doen.”

Ben je gelukkig zoals je leven nu loopt?

“Ja, mijn vriend is terug na acht maanden Roemenië, ik heb opnieuw een beter contact met mijn mama en ik heb een goede job.”

Wat staat er op je bucketlist?

“Ik zou graag een vlucht meemaken met een luchtballon. Dat is mijn ultieme droom: in alle stilte boven de wereld zweven mee met de wind. En iets anders dat ik wil afvinken: een doodgewoon leven met huisje, tuintje en kindje.”

Lees meer over: