Marcella Lannoo (88) houdt al 68 jaar café ’t Rozeke in de drukke Menenstraat in Geluwe open. Haar echtgenoot Casimir Lernou zaliger was melkboer en Marcella ging in de voormiddag mee op ronde. “Ik ben oud en versleten”, aldus Marcella met een kwinkslag. Maar niets is minder waar want voor haar leeftijd ziet ze er nog heel pienter uit.
Marcella groeide op in de Magerheidstraat. Haar man Casimir is geboren in café ’t Rozeke. Zijn ouders Kamiel en Pharilde Durnez begonnen in 1930 met de drankgelegenheid. Casimir was melkboer. “Liefst 39 jaar deden we dat samen”, haalt Marcella herinneringen op. “Vooral in Geluwe maar ook in Ter Hand, Kruiseke en een deel van Menen. In de namiddag deed ik dan de uitbating van het café. Ik ben hier begonnen op 8 juni 1957.”
Tapbiljart
De tijden zijn veranderd, andere gewoonten maar er zijn ook veel minder cafés in het land. “Je kan niets meer vergelijken”, geeft de cafébazin aan. “Het is allemaal veranderd. Vele jaren stond hier een tapbiljart. Toch was er geen club. Mijn man was daar geen voorstander van en ik eigenlijk ook niet.”
Sluitingsdag
“Er was hier wel een spaarclub”, vertelt zoon Luc. “Er hingen twee bakken, er waren om en bij de 100 leden. Jaarlijks was er dan dankzij de interesten van het spaargeld van de leden een souper.” Begin de jaren 70 werd de verplichte sluitingsdag ingevoerd. “We kozen als sluitingsdag voor een donderdag maar in het begin was dat niet vanzelfsprekend want ’s morgens stonden er al zes tot zeven klanten aan de deur”, vertelt Marcella. “Vermits we hier woonden, moesten we wel opendoen maar ik paste daar een mouw aan: we maakten dat we op onze sluitingsdag weg waren”, lacht ze.
Bijna verhuisden Casimir en Marcella naar een rijwoning wat verderop. “Het pand was al verbouwd toen ik naar daar ging en in de tuin en woonkamer liep”, vertelt Marcella. “Ik dacht bij mezelf dat ik telkens de passage zou missen en het gordijn zou moeten wegtrekken om iets of iemand te zien. Uiteindelijk bleven we hier. Mijn zus had het altijd voorspeld dat we daar nooit zouden gaan wonen. Casimir trok er zich niks van aan. Hij was er zelfs niet bij toen we het kochten behalve bij het tekenen van de akte bij de notaris want daar moest hij aanwezig zijn.”
Hobby’s
Hobby’s heeft Marcella niet. Café ’t Rozeke is haar lang leven. “Ik ga graag uit eten, hier in Geluwe of aan zee”, zegt ze. “Ja, ik rij nog met de auto. Natuurlijk met een Renault. Drie keer kreeg ik in al die jaren een boete wegens overdreven snelheid waar ik maar 50 kilometer per uur mocht. Eén van die boetes was aan 59. Overdreven is dat toch niet?”
Haar twee zonen Dirk en Luc traden in Marcella’s haar voetsporen als zelfstandigen. Dirk en zijn echtgenote Rita begonnen met de Garage Lernou-Renault Trucks. Sedert begin dit jaar zetten zonen Sam en Stijn het familiebedrijf op de Ringlaan in Menen met eenzelfde passie en gedrevenheid verder.
Dirk vierde onlangs zijn 60ste verjaardag. Luc woont in Kruiseke op het einde van de Oude Beselarestraat en is zelfstandig tuinaanlegger. Hij speelt bij de Kruiseikse Toneelvrienden. Er zijn ondertussen zes kleinkinderen en acht achterkleinkinderen.
Café vol rook
Zoon Luc haalt ook herinneringen op. “Ik heb nog geweten dat een pintje 10 Belgische frank kostte en dat het 25 frank was voor sigaretten”, zegt hij. Ze maakten uiteraard ook nog de tijd mee dat er geen rookverbod in de horeca was. “Op zondagvoormiddag zat dat hier vol rokers en hing er heel veel rook”, zegt Marcella.
“Nu hangt er nog altijd een rookinstallatie”, zegt Luc. “Mijn moeder was een van de eerste die dat bestelde.” “En we waren een van de eerste die een bandopnemer hadden, de mensen stonden buiten door het raam er naar te kijken”, haakt moeder in. En we waren een van de eerste met een platendraaier.”
Politie
“Mijn vader hield van muziek”, zegt zoon Luc. “Er is nog een tijd geweest dat hij accordeon speelde, onder meer op huwelijksfeesten.” “Ja, het was hier wel plezant”, blikt moeder terug. “Er is ook een tijd geweest dat op zondag de eerste klanten hier al om 7.30 uur waren, ze kwamen van de eerste mis en we waren heel de dag open tot middernacht. De mensen hadden in die tijd trouwens geen televisie.”
Heel bijzonder is alvast dat er in al die jaren maar één keer een tussenkomst van de politie was. “Of het was de rijkswacht, ik weet het niet meer”, zegt Marcella. “Er ontstond ruzie bij twee klanten na het biljarten en ze trokken naar buiten. Er sneuvelden twee ruiten…”
’t Rozeke is open open op dinsdag, woensdag, vrijdag en zaterdag vanaf 16 uur en zondag van 9.30 uur tot 13.30 uur.
